Michel Platini keek donderdagavond op zijn horloge van meer dan 20.000 euro. Het klokje had hij afgelopen WK cadeau gekregen van het Braziliaanse organisatiecomité. Het was een overbodige blik omdat hij allang wist hoe laat het was. Hoogste tijd om een WhatsApp aan zijn zoon Laurent in Qatar te sturen met de tekst: Mondje dicht.
Laurent Platini, die drie dagen nadat bekend werd dat het kokendhete woestijnstaatje het volstrekt ridicule WK in 2022 toegewezen kreeg, daar een topfunctie bij een investeringsmaatschappij had aanvaard.
„Allemaal toeval dat die jongen daar werkt. Zelf gesolliciteerd. Heb ik niks mee te maken”, lachte hij daarna tegen Michael van Praag, die zich rot voelde omdat hij vier jaar geleden nog namens de KNVB op de aalgladde Blatter gestemd had. Toen wist iedereen namelijk ook al hoe corrupt Sepp was. Dat was bij zijn aantreden in 1998 al bekend. Sepp is voorzitter omdat hij alle deksels op de duizenden beerputten houdt.
Sepp had in 2001 aan Van Praag gevraagd of hij er niet voor kon zorgen dat Rottumerplaat onafhankelijk zou worden. In ruil daarvoor kreeg Michael dan de 250.000 euro waar de voetbalbond van Rottumerplaat recht op had. Michael was er niet op ingegaan.
Nu, in de bar van het luxehotel, eind mei 2015, keek hij naar Platini en voelde een lichte walging. Die voelde hij al sinds hij Michel als aanvoerder van Juventus in 1985 met de zojuist gewonnen Europacup had zien hordenlopen over de lijken op de sintelbaan van het Brusselse Heizelstadion. Dat was voor hem een moment geweest om het internationale voetbal voor altijd de rug toe te keren, maar je weet hoe het gaat. Niet gedaan. Waarom niet? Tsja, waarom niet?
Michael keek om zich heen en zag opvallend veel proleterige landgenoten, die hij op de een of andere manier allemaal persoonlijk kende. Die waren daar niet omdat er een FIFA-congres is, maar omdat de Zwitserse banken vanaf nu alle zwartspaarders met naam en toenaam op het internet gaan zetten. Ze kwamen zichzelf redden. Michael knikte naar droeve clubvoorzitters, louche sponsors, plaatselijke politici en andere oplichters. Een doorsnee van de Nederlandse voetbalwereld, die hij eigenlijk al jaren stiekem samenvatte onder maar één noemer: Dirk Scheringa!
Zijn gedachten dwaalden ondertussen af naar zijn oude club Ajax die de stramme Van der Vaart voor komend seizoen wil binnenhalen.
En Sjakie Swart dan lekker op rechts, lachte Michael in zichzelf, die is fitter dan Raf. En ze willen de bejaarde Tscheu La Ling als directeur benoemen en anders de nog oudere KLM’er Leo van Wijk. Wordt Ajax net als onze nationale luchtvaartmaatschappij misschien ook wel Frans. Een filiaal van Paris Saint Germain.
Michael dacht aan de natuurlijk ook corrupte Jordaanse prins die het vrijdag kansloos op moest gaan nemen tegen de criminele Sepp. En daar moest hij dus op stemmen. Wat een vermolmde poppenkast.
En opeens werd Michael overvallen door een bodemloos heimwee naar zijn eigen land. Dat lieve kikkerstaatje met een koning die spruitjes eet in Canada en dat volgens hem deze week het best werd samengevat in de affaire rond de bretellen van Jan Timmer, die hij bij PSV nog wel eens de hand had mogen schudden. Bretellen met smileys, die door Tineke Netelenbos voor doodshoofden waren aangezien. Zij dacht tijdens de onderhandelingen over een stuk of wat in de folder al roestende treinen dat Jan de president van een Limburgse motorclub was en dat haar hele familie gevaar liep als ze niet met de NS in zee zou gaan. Tineke Netelenbos, giechelde Michael, de vaste stamgast van alle parlementaire enquêtecommissies. Opeens zag hij haar met een blindengeleidehond een filiaal van de hippe Amsterdamse brillenwinkel Ace & Tate binnenscharrelen. Even een oogmetinkje doen. Als smileys doodshoofden worden.
En hij vroeg zich af of Jan Timmer bij zijn smileybretellen ook Mickey Mousesokken had gedragen. En misschien ook wel een boxer met op het kruis: Alleen voor beschuit kom ik eruit!
„Hoe laat is het?”, vroeg hij aan de geeuwende Platini. Hij wilde de oplichter nog een keer naar zijn besmette klokje zien loeren. De voorzitter van de UEFA zei dat het al vrijdag was. De dag van de waarheid.
„Waarom lach je?”, vroeg Platini.
„Om alles”, zei Michael, „om alles en nog wat!”
Bron: NRC