De verlate, maar niet minder opmerkelijke excuses van het OM aan oud politicus en ex-verdachte in de Zambezi-zaak Ramoncito Booi |
Column door dr. Jose M. Eustatia

Men heeft recentelijk kunnen vernemen dat het OM, in de persoon van hoofdofficier mr. B ter Steege, het boetekleed heeft aangetrokken en excuses aan de heren Ramoncito Booi en Burney el Hage heeft aangeboden. Het is bij mijn beste weten nog nooit eerder voorgekomen dat aan een verdachte die mede door gebrek aan bewijs werd vrijgesproken, zowel een schadevergoeding als openlijke excuses werden aangeboden.

Men mag zich afvragen wat de aanleiding is voor deze juridische klucht, waarvan het door het OM aangekondigde laatste bedrijf nog moet volgen.

Er verschenen tot enige jaren geleden nog met een zekere regelmaat berichten in de social media over de zeer geruchtmakende uit 2010 stammende Zambezi-strafzaak. De toenmalige op Bonaire gevestigde rechter commissaris mr. Frans V heeft in die zaak een zeer opmerkelijke rol gespeeld. Hij besloot dat een strafrechtelijk onderzoek naar twee Bonairiaanse politici dat in 2009 was opgestart en toen nauwelijks negen maanden had geduurd “vanwege ongewenst lange duur en te veel media-aandacht” binnen vijf maanden moest zijn afgerond.

Een op zijn zachtst gezegd zeer merkwaardige reden voor het ingrijpen in een lopend strafrechtelijk onderzoek. Feit is dat de toenmalige officier van Justitie mr. Mario Angela, bij mijn beste weten thans advocaat generaal bij het Openbaar Ministerie van Curaçao, zich zeer kritisch heeft uitgelaten over de interventie van mr. Frans V in de Zambezi zaak.

Volgens mr. Angela zou rechter commissaris mr. Frans V met zijn interventie het strafrechtelijk onderzoek tegen de heer Booi en El Hage hebben “getorpedeerd”.
Het is een niet te ontkennen feit dat zonder de onwettige interventie van mr. Frans V in het lopend Zambezi- strafrechtelijk onderzoek, de strafzaak voor de heren Booi en el Hage heel anders had kunnen aflopen.

Het is dan ook nauwelijks te behappen dat de huidige officier van justitie mr. ter Steege, tien jaar nadat toentertijd officier mr. Angela zo vernietigend over de interventie van mr. Frans V had geoordeeld, bereid is excuses aan de heren Booi en el Hage aan te bieden. Hoofdofficier mr. ter Steege haalt zonder terug te kijken op de toentertijd hoogst opmerkelijke interventie van mr. Frans V, het boetekleed uit de mottenballen. Alleen de in dit soort boertige kluchten obligate pek en veren ontbreken.

Feit is dat de heren Booi en el Hage alle geluk van de wereld hebben gehad de “integere” rechter commissaris mr. Frans V op hun pad te treffen. Zij zijn deze “integere” rechter dan ook veel dank verschuldigd. Want mr. Frans V heeft met zijn onwettige interventie het verloop van het strafrechtelijk onderzoek definitief doen kantelen.

We gaan zowel in dit Zambesi revisited deel 3 als in het hierna volgende deel 4 nader in op deze op aandrang van de heren Booi, Knoops en out of all people de nationale ombudsman mr. Reinier van Zutphen geïnitieerde juridische KLUCHT.

Het had er de laatste tijd even de schijn van dat de toentertijd zeer geruchtmakende Zambezi-zaak definitief in de doofpot zou belanden. De Zambezi- zaak kwam echter onlangs weer in het nieuws door twee de aandacht trekkende artikelen in het Antilliaans Dagblad. Deze artikelen zijn door de Knipselkrant overgenomen (bijlage 1 onderaan).

De Zambezi-zaak kwam daarna wederom in het nieuws door de eerder genoemde actie die door nationaal ombudsman mr. R van Zutphen en advocaat mr. Knoops in de lokale kranten werd aangekondigd (bijlage 2 onderaan).

De actie van mr. van Zutphen en mr. Knoops was bedoeld om voor de heer Ramoncito Booi, een van de hoofdpersonen uit de van 2010 daterende geruchtmakende Zambezi-zaak, te pleiten voor een excuus en indien mogelijk ook een schadevergoeding.

Dat is hoogst opmerkelijk. Want het is bekend dat mr. Knoops reeds in 2016 een miljoenenclaim voor Ramoncito B. zou indienen bij de Nederlandse overheid.

Bron: www.volkskrant.nl (voor de lezers die de link niet kunnen openen: http://knipselkrant-curacao.com//vk-politici-bonaire-bereiden-miljoenenclaim-voor-tegen-nederlandse-staat, KKC red)

Ik vermoed dat de Nederlandse Staat er alles aan gelegen was de Zambesi-doofpot potdicht te houden. Het is niet voor niets dat wanneer men een notoire veelprater als Van Raak over deze zaak benadert, hij in alle talen zwijgt. Ik vermoed dat de Staat, ondanks de wetenschap dat die schadeprocedure niet per se een bij voorbaat voor Booi cs gelopen race was, slechts kort en vooral “pro forma” een tijdje heeft geaarzeld.

Maar de Staat zal naar alle waarschijnlijkheid vervolgens diep in de buidel hebben getast. Want men besefte zeer wel dat een schadeprocedure, ook als de Staat in het gelijk zou worden gesteld, het nadeel had van hernieuwde en bepaald ongewenste aandacht voor de Zambesi-zaak.

Er zou niet alleen ongewenste aandacht uitgaan naar de onwettige interventie in een lopend strafrechtelijk onderzoek door rechter commissaris mr. Frans V, maar ook ongewenste aandacht voor de prestigieuze staatsmaatschappij die mr. Frans V met zijn interventie voor imagoverlies had behoed.

De vele miljarden die men nu voor over heeft om die staatsmaatschappij op de been te houden, geeft het belang aan dat men altijd aan deze staatsmaatschappij heeft gehecht.

Die prestigieuze staatsmaatschappij moest hoe dan ook worden behoed voor het aan het licht komen van mogelijke betrokkenheid bij het strafrechtelijk onderzoek naar corruptie dat tegen die opgemelde Bonairiaanse politici was opgestart.

Het zou ongetwijfeld zijn gelukt de Zambesi-zaak definitief in de doofpot te houden, ware het niet dat mr. Frans V zo overmoedig was geweest zich in diezélfde periode te laten “ompraten” door de foute advocaat mr. Ruben D.

Mr. Ruben D slaagde er in rechter mr. Frans V als “zijn” arbiter een arbitragezaak in te parachuteren. Mr. Frans V, die in die arbitragezaak als de buiksprekerspop van mr. Ruben D moest optreden, heeft die rol naar volle tevredenheid vervuld. Mr. Ruben D is een advocaat die eerder vanwege fraude tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf was veroordeeld. Hij zou volgens een bevriende bron ook bij andere minder bekende schimmige zaken betrokken zijn geweest, maar zou steeds met slechts lichte kleerscheuren zijn ontkomen. Mr. Ruben D is ook door familiebanden vertrouwd met het criminele milieu (www.misdaadjournalist.nl).

Het is dan ook opvallend dat een rechter zich door een consiglieri-achtige advocaat als mr. Ruben D heeft laten aansturen.

Het zal blijken dat mr. Frans V in alle opzichten aan de verwachtingen van mr. Ruben D heeft voldaan en diens verwachtingen zelfs heeft overtroffen.
Het ligt er duimendik boven op dat mr. Frans V zich door mr. Ruben D heeft laten “ompraten”. Want alleen kan de welhaast slaafse dienstbaarheid van mr. Frans V worden verklaard. Mr. Frans stelt in zijn geheel op de wensen van zijn opdrachtgever toegesneden arbitraal eindvonnis “geen aanwijzingen te hebben gezien van onrechtmatig handelen door de cliënten van mr. Ruben D”.

Dit staat haaks op de werkelijkheid, want er zijn zelfs meerdere onweerlegbare voorbeelden van het tegendeel. Om slechts één van de meerdere niet te weerleggen voorbeelden te noemen: mr. Frans V heeft door het overvloedig bewijsmateriaal zich gedwongen gezien in zijn vonnis expliciet te erkennen dat de cliënten van mr. Ruben D een aan mijn bedrijf toebehorende generator ter waarde van Nafls. 50.000.00 naar hun nieuw onderkomen hadden “meegenomen”.

Zo’n generator is geen apparaat dat men als een handboor in een tas meeneemt. Aan de diefstal van zo’n apparaat ter waarde van een kleine auto, gaat planning en logistiek vooraf. Zo’n diefstal, want dat wás het, kan men niet luchtigjes voorstellen als uitgestelde betaling. Maar dat is wat rechter mr. Frans V het liefst er van had willen maken en er uiteindelijk ook van heeft gemaakt. Om het stelen van dit apparaat mogelijk te maken hebben de cliënten van mr. Ruben D zelfs een gemanipuleerde appendix aan de statuten toegevoegd. Mr. Frans V heeft er echter angstvallig voor gewaakt het woord “ontvreemden” in de mond te nemen. Laat staan dat hij het beestje bij zijn echte naam, “poging tot diefstal”, zou hebben genoemd.

Maar dat was het wél.

Er kan ook onweerlegbaar worden bewezen dat de cliënten van mr. Ruben D voor het “verantwoorden” van hun meer malen gepleegde diefstallen, de statuten van de maatschap hadden gemanipuleerd. De aan de statuten stiekem gehechte appendix 1 is daar een onweerlegbaar voorbeeld van. Maar mr. Frans V wilde merkwaardigerwijs ook daar niets van weten.

Dit zijn twee voorbeelden van onrechtmatige daden, waarvan mr. Frans V, in zijn arbitraal eindvonnis opmerkelijk genoeg, beweert “géén aanwijzingen voor enig onrechtmatig handelen van de cliënten van mr. Ruben D te hebben geconstateerd”. We zullen in de volgende afleveringen meer opmerkelijke voorbeelden van door mr. Frans V niet geconstateerde onrechtmatig handelen vermelden.

Het blijft echter niet alleen hierbij. Want als men bovendien de meer dan tien voorbeelden van opzettelijk kromme arbitrale besluiten aanhaalt, kan het niet ontkend worden dat mr. Frans V, via zijn “opdrachtgever” mr. Ruben D, bij corruptief handelen betrokken is geweest.

Onmogelijk ontkend worden…..?

De “integere” rechters van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie zijn hun collega mr. Frans V met wapperende toga’s te hulp geschoten. Ze hebben in een schaamteloze witwas operatie alle ongerechtigheden onder het tapijt geveegd. Ik besef hoe moeilijk het voor mensen is, om dit te geloven. Wij worden immers allen constant gehersenspoeld met de slogan dat de Nederlandse rechter ALTIJD integer is.

Let wel, ik ben ervan overtuigd dat het overgrote deel van de Nederlandse rechters inderdaad integer is; maar dat doet niet af aan het feit dat er ook rotte appels in de mand zitten. We hebben herhaaldelijk de rechters van het Gemeenschappelijk Hof verzocht om een door mr. Ruben D stiekem aan de hem schatplichtige mr. Frans V toegespeelde gemanipuleerde akte aan forensisch onderzoek te onderwerpen. Dit verzoek werd steeds weer met ongeloofwaardige argumenten afgewezen. En dat terwijl die akte op zo’n stuntelige manier was gemanipuleerd dat zelfs een zwak begaafde aan zijn echtheid zou hebben getwijfeld.

Het zou als het allemaal niet zo diep triest was, lachen geblazen zijn over zo veel rechterlijk ongein. Ik zal in een van de volgende columns mijn stelling onderbouwen dat zelfs een zwakbegaafde aan de echtheid van de door mij afgewezen akte zou hebben getwijfeld.

Maar mr. Frans V waande zich onkwetsbaar na voor een onwettige interventie in de Zambezi-zaak met een prestigieuze benoeming als vice president van de rechtbank te Haarlem te zijn beloond. Hij meende zich hierna alles te kunnen permitteren.

Het moet gezegd worden dat die prestigieuze staatsmaatschappij dóór de interventie van mr. Frans V inderdaad aan betrokkenheid bij een strafrechtelijk onderzoek is ontsnapt. Dat strafrechtelijk onderzoek had jaren kunnen duren. En het is zelfs de vraag of de betreffende staatsmaatschappij zonder de interventie van mr. Frans V zonder kleerscheuren uit dat dat jarenlang durend onderzoek zou zijn gekomen.

Het is voor degenen die de achtergrond van deze zaak inmiddels kennen, moeilijk te verklaren dat de nieuwe hoofdofficier van justitie, mr. B ter Steege, zich zo inspant om lieden, die mede door de foute interventie van mr. Frans V aan een veroordeling zijn ontsnapt, zo opzichtig excuses aan te bieden.

Men mag aannemen dat de recentelijk als hoofdofficier bij het OM benoemde mr. Ter Steege nauwelijks kennis heeft van wat zich in 2010 in de Zambesi-zaak heeft afgespeeld. Hij zal niet weten dat toentertijd officier mr. Mario Angela, thans advocaat generaal bij het OM mr. Mario Angela, in opperste verontwaardiging en boosheid openlijk heeft beweerd dat mr. Frans V het strafrechtelijk onderzoek had “getorpedeerd”.

Mr. Ter Steege handelt in de wetenschap dat hij op de rugdekking van zijn baas, PG mr. Roger Bos kan rekenen. Want het plannetje van Knoops en van Zutphen zal ongetwijfeld vooraf grondig met PG mr. Bos zijn doorgenomen. PG mr. Roger Bos is zo verstandig om in deze zaak niet al te prominent op de voorgrond te treden.

Mr. Bos is slim genoeg om te beseffen dat het “slipgevaar” te groot is en houdt dan ook wijselijk zelfs meer dan de voorgeschreven anderhalve meter afstand.
Het is daarom aan hoofdofficier Ter Steege om met zijn recente aan de heer Booi en el Hage aangeboden excuses, zich onsterfelijk belachelijk te maken.

Hoe geloofwaardig is een Openbaar Ministerie dat zich voor zo’n boertige klucht leent?

Schotte en Heyliger zijn terecht door het Gemeenschappelijk Hof veroordeeld. Maar is het ondenkbaar dat als Schotte en Heyliger het geluk hadden gehad ook een nét zo “integere” rechter commissaris aan te treffen als mr. Frans V, het anders voor hun had kunnen aflopen?

Schotte en Heyliger hebben ook niet het geluk gehad dezelfde “integere” rechters van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie te treffen die mr. Frans V wél uit de wind wisten te houden.

Samenvattend kunnen we stellen dat het waarschijnlijk is dat mr. Frans V de heren Booi en El Hage voor een veroordeling heeft behoed en de rechters van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie op hun beurt mr. Frans V voor een veroordeling voor valsheid in geschrifte hebben behoed.

“All in the family”, zal men geneigd zijn te zeggen.

“Integere” rechters als mr. Frans V en zijn even “integere” collega’s van het Gemeenschappelijk Hof weten dat het aan hún en alleen aan hún is om te beslissen wat integer en rechtvaardig is. Dat het aan hún en alleen aan hún is te besluiten wanneer het opportuun is om integer te zijn en wanneer niet.
Dat het aan hún en alleen aan hún is te besluiten wanneer in een OJ Simpson-achtige zaak het opportuun is aan de OJ Simpson-achtige klagers een excuus aan te bieden en wanneer niet.

In Zambesi revisited deel IV zal ik het definitief bewijs leveren voor mijn stelling dat het bieden van excuses aan Booi en el Hage onderdeel is van een door de rechterlijke macht georganiseerde “onder het tapijt veeg witwas-operatie”.

Wordt vervolgd.

Dr. Jose ‘Joe’ M. Eustatia (1938) studeerde medicijnen aan de Universiteit van Nijmegen. Hij promoveerde in 1971 tot doctor in de geneeskunde op het proefschrift de vermenigvuldiging van virussen in lymphocytyen; een toentertijd zeer besproken onderwerp. In 1972 keerde hij als specialist in de laboratoriumgeneeskunde (hoofdvak Bacteriologie) naar Curacao alwaar hij tot 1998 als arts-bacterioloog en hoofd Landslaboratorium werkzaam is geweest. Eustatia heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de studie omtrent het voorkomen en de bestrijding van HIV-infecties (AIDS) op Curacao. Zijn werkzaamheden op dat gebied hadden o.a. als resultaat dat Curacao het eerste eiland in de Cariben was met een veilige bloeddonatie–organisatie. Curacao mocht tevens samen met Barbados als eerste landen in de Cariben de beschikking krijgen over het toentertijd enige en zeer beperkt beschikbare HIV bestrijdingsmiddel AZT. Lees meer…

2020 03 09 – Amigoe | Ombudsman ‘OM schoot tekort in strafzaak tegen politicus Ramonsito Booi’ by Knipselkrant Curacao on Scribd

Eustatia Bijlagen 2020 01 23 – Onafhankelijke Rechterlijke Macht? by Knipselkrant Curacao on Scribd