©2017 Renée van Aller en John de Vries

Wat te doen als er verkiezingen zijn en schokkende affaires uw smetteloze partij opnieuw hebben getroffen? Hoe vertelt u bijvoorbeeld uw VVD-kiezers overtuigend ontkennend dat uw voorzitter onder vuur ligt? Hij heet toepasselijk Keizer (Henry) en lijkt een grote dikke deugniet.

Belangenverstrengeling, zelfverrijking door het veel te goedkoop aanschaffen van een kostbare crematieonderneming en bijbehorende onderdelen. En dat als koper, verkoper en belanghebbende. Er is in deze bedrijfstak geen economische recessie. Wilt u florerend ondernemen, ga in het uitvaartwezen.

Dikke Ik
“Het dikke-ik is overal. Lomp gedrag, anderen wegduwen, alleen het eigen belangen telt, minachting voor andersdenkenden, onverzadigbaarheid en zelfingenomenheid. Er zijn vele variaties, zelfverrijkende managers, ijdele politici, kijvende columnisten (& reaguurders) en gewelddadige voetbalsupporters”, meldde Trouw op 8 juni 2015. Het Dikke-Ik werd ooit ademloos afgekeurd door premier Rutte. ‘Hij had de term van PvdA-leider Samsom, en die had het weer van filosoof Harry Kunneman (2007).’ Rutte bedoelde hiermee dat we allen moreel en economische verantwoordelijk moeten handelen. Alleen aan onszelf denken is verwerpelijk.

Pontius Pilatus
De eigen handen schoonwassen in vuil water lukte Keizer op de pijnlijke persconferentie van 28 april 2017 niet. FTM die Keizers manier van zaken doen onderbouwd had gepubliceerd, werd geweerd. Spindokters Baba Herdé, of Jack de Vries hadden hier onmisbare diensten kunnen verlenen ter reparatie van het beknelde Keizerlijke ego. De schade moest worden beperkt door een tsunami van oprecht lijkende bezweringsformules. Onze demissionaire premier houdt de voorzitter van zijn partij uiteraard de hand boven het hoofd. Opmerkelijk, terwijl hij zo onmiskenbaar tegen Dikke-Ikken was. Leerzaam, want in het Koninkrijk, ontkent men elke politieke dwaling heftig, zelfs als men op heterdaad betrapt is. Zie: Ivo Opstelten, Fred Teeven, Ard van der Steur, Schotte, Corallo, Jamaloodin, Dos Santos, Paul Croes en diverse anderen volgens de Panamapapers. Voor ondernemers zie: het Trafigura gifschip (gifdumping in Ivoorkust 2006), corruptie bij het Braziliaanse oliebedrijf Petrobras, de Russische telecomprovider VimpelCom, het derivatenschandaal bij Vestia en de sjoemeldieselaffaire bij het Duitse autoconcern VW. De waarheid lijkt in sommige kringen onhaalbaar.

Arrogante kwast?
Hoe verandert gezond zelfvertrouwen in ziekelijke arrogantie? Dat vraagt Ben Tiggelaar zich af in het NRC van 29 april 2017. “Hij haalt daarbij De geschiedenis van de arrogantie van Ari Turunen aan. De Finse socioloog Turunen zet daarin ‘catastrofale keerpunten’ op een rij. Prutserij van vaak verschrikkelijke proporties, veroorzaakt door menselijke verwaandheid. Volgens Turunen ligt het aan de chemische huishouding in ons brein. Wie te veel succes heeft en te vaak geprezen wordt, maakt meer dopamine en serotonine aan dan gezond voor hem is. En dat zorgt ervoor dat we uiteindelijk zelf ook gaan geloven dat we geweldig zijn.

Valt hier iets tegen te doen? Volgens Turunen zijn kennis en empathie essentieel. Kennis van de geschiedenis, van tradities en van andere culturen helpt. Respect voor de kennis van anderen ook. En daarnaast loont het wanneer je je op een tolerante manier blijft verplaatsen in de gedachten van andersdenkenden. Mocht u na alle historische en actuele voorbeelden opgelucht concluderen dat uzelf gelukkig geen last hebt van zelfoverschatting, pas dan op. Turunen schrijft: “Het is extra arrogant om te beweren dat je nooit arrogant bent geweest.” Juist deze vorm van eigenwaan is voor veel leiders het begin van het einde. We hebben recent uitzonderlijke voorbeelden gezien. Wat te denken van Nicolás Maduro? Kennelijk zijn vrouwen, drank en macht de grote verleiders voor onze politici en ondernemers. Ons advies? Vóóraf nadenken over de gevolgen, voordat u als grote roerganger meent, dat u zich alles kunt permitteren. Niet denken met uw ballen.
Renée van Aller & John de Vries

Renée van Aller en John de Vries schrijven hun artikelen vanuit een veelzijdige vakkundigheid voor de Knipselkrant Curaçao en de Amigoe. Vanuit hun kennis en ervaring, toetsen ze de theorie in de praktijk. Renée werkte als jurist lange tijd voor de Universiteit van Aruba en de Arubaanse overheid. John J.P. de Vries was jarenlang werkzaam als jurist bij de overheid en voormalig hoofd van de Arubaanse veiligheidsdienst. Zij presenteren een analytisch en onderbouwd oordeel op actualiteiten. Op alle artikelen rust het copyright bij zowel de Knipselkrant Curaçao en Amigoe als de Auteurs.

Publicatie door: Knipselkrant Curaçao © 2010-2017