27 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Column Vaders | ‘Bad luck’ voor relivolkje

HomeNieuwsColumn Vaders | 'Bad luck' voor relivolkje

Column Vaders | ‘Bad luck’ voor relivolkje

Column Vaders | 'Bad luck' voor relivolkje
Column Vaders | ‘Bad luck’ voor relivolkje

Ik lees hier in ‘De fraters van Zwijsen’ (De Walburg Pers, 1986) onder het kopje ‘Zuiverheid’ de volgende indachtige zinnen: ‘Een consequentie van de gelofte tot zuiverheid is een leven van eenzaamheid en misschien soms een vluchten in het werk (…) Dat die eenzame frater ondanks alle idealisme soms een uitweg zoekt, en eigenlijk een beetje hoopt op warmte en affectie, valt te begrijpen. Het meest manifest acht ik dat verlangen naar wat relationele warmte aanwezig in een bijna bij iedere frater aanwezige belangstelling cq. liefde voor de natuur.

Over bloemen, planten, dieren kun je spreken met warmte en innigheid, zonder dat je daardoor – althans volgens de traditionele opvattingen – ‘gevaar’ loopt (…) Kuisheid en reinheid. In deze omgeving, in deze leeftijdsgroep waar men immers gekozen heeft voor de celibataire vorm van leven, is het niet de seksualiteit, maar het gemis aan affiniteit (bijzondere vriendschappen) en het verlangen naar een beetje affectie (onze God is een God van liefde) die zichtbaar worden.’ Tsja, Dat zoeken naar wellicht afgedwongen affectie kan dus behoorlijk uit de klauwen gieren.

De afgelopen weken op Curaçao weer weinig – dus nagenoeg niets – transparants van de moederkerk gehoord, bijvoorbeeld van onze lokale slechts in schijn heilige opperherder, de immer zuurkijkende zwartgerokte Lodewijk Droogte met een mooie het-mes-heeft-mij-gesneden-theorie – de dader is de Evangelische Omroep – en zijn zwijgzame ignorente trawant in de leugen om bestwil, het eveneens gortdroge doofpotwonder ene Rickie Koeijers die blijkbaar dient als de bliksemafleider op die vieze fles onwelkom gerief.

De pedofiele vriendenschaar had maar ‘bad luck’ en is inmiddels fluks de baan opgeschoven naar nieuwe horizonten en al zelfreclecterend in een ander bisdom tewerkgesteld waar het ook alweer – potdorrie toch, hemeltje – wemelt van de zachtmoedig ogende frêle misdienaartjes met sopraanstem of – dit speciaal voor de ruige nonnen onder ons – kleine katholieke maagden met korte opwaaierende zomerjurkjes. Openheid troef dus bij deze heilige roomse kerk. Wat een kleffe smerige bende eigenlijk concludeert de leek met walging.

En nu is het ook weer eens Pasen. Taalgebruik is maar een vreemde, onbeholpen passie van de mens. Bon Pasku, vrolijk Pasen, prettig Pasen, een gelukkig Pasen, zalig Pasen en zelfs een ‘gelukkigst’ Pasen. Dat wensen wij christenen elkaar toe, en wie is eigenlijk voor de boze andersdenkende gewelddadige buitenwereld geen christen als je in een zich christelijk noemende gemeenschap bent geboren en getogen. Het helpt niet nu agnost, atheïst, autist of zenboeddhist te zijn. Neem me niet kwalijk, het maakt me eigenlijk niets uit. Ik ben zoals onze Belgische vrienden dit zo mooi weten te verwoorden ‘ook maar een man alleen, op d’n sukkel’.

Maar wat is in principe nu zo vrolijk en gelukkig aan die ultieme wetenschap dat de kruisdood die Jezus op ‘Goede’ Vrijdag op de Schedelplaats bijna twee millennia geleden moest ondergaan een van de meest gruwelijke executiemethoden ter wereld is, waarbij je in principe langzaam, uitermate langzaam en pijnlijk stikt. Moet je je daarbij gelukkig voelen en triomfantelijk de geelwitte vlaggen hijsen?

Tegenwoordig noemen we dit ‘bad luck’. Jezus had duidelijk bad luck in die laatste dagen van zijn verder zo weinig gedocumenteerde leven, wel, alsof hij niet heeft bestaan. En de rest van het verraad, de aangifte, het vonnis en de teloorgang van de mensenzoon leeft in diverse varianten voort in de Bijbel, de legendes, in de verhalen, apocriefen en datgene wat de diverse kerkgenootschappen hierover verder als pure ‘business’ bijeen hebben gesprokkeld, compleet met vage bloedvlekken, gescheurde lijkwades, stukken hout van het originele kruis, heilige botten en opgedroogd sperma op het bewaard gebleven habijt van een frater die nota bene later als erkend vogelvriend ereburger van Bonaire werd. Ook bad luck voor hem. Je zal maar zo’n ‘ereburger’ in je gelederen tellen.

Het lijkt mij in dit kader een geluk bij een ongeluk dat de dood door kruisiging bij mijn weten tegenwoordig mondiaal – behalve in lugubere donkere spelonken zoals Irak en Syrië bij die psychopaten van IS – slechts nog incidenteel ten uitvoer wordt gebracht, terwijl er zich in de dagen waarin wij ons thans bevinden natuurlijk wel de nodige excessen en ongelukken voordoen. Zoals in beschaafde landen als Costa Rica en de Filippijnen waar mensen zich vrijwillig als boetedoening voor een zondig leven waar ze toch niet zelf om hebben gevraagd dunkt me, tot bloedens toe geselen en letterlijk met spijkers en al letterlijk aan een kruis laten nagelen. Andere gestoorde fanaten spelen Romeins legionair in een imitatiepak en marcheren stram door de straten van hun negorij dreigend met hun scherpe speelgoedlansen.

Gezond is dit allemaal niet, weet een beetje psychiater, nogal sick eigenlijk en het brengt je mijns inziens niet dichter bij de zo gewenste hemel. Daar heb je eerder een compleet gederailleerde Kamikaze-piloot van de Duitse Lufthansa voor nodig die met aangeboren Gründlichkeit zijn toestel tegen een bergwand parkeert als ware het een vijandelijk vliegdekschip.

Nee, geluk en vrolijkheid hebben naar mijn stellige overtuiging niets van doen met Pasen, evenmin als de olijk ogende konijntjes en pluizige eendagskuikentjes met bad luck en ook niet met de beschilderde paaseieren, een enigszins aangepaste heidense Germaanse vruchtbaarheidstraditie als voorbode van de lente.

Uit herhaald en algemeen aanvaard onderzoek blijkt dat de meeste mensen op deze aardbol als belangrijkste geluk hun goede gezondheid koesteren. Daarnaast wordt aandacht besteed aan partner, vrienden. werk, woning, seks en kinderen. Al is het in dit verband minder waarschijnlijk dat deze opsomming bijvoorbeeld opgeld doet voor madame Curie, Einstein, Vincent van Gogh en Beethoven. Buitenbeentjes zijn dat, zoals religieuzen als priesters en fraters ook ietwat mensschuwe buitenbeentjes van een andere orde zijn. Dat maakt dit soort mondiale onderzoeken nogal magertjes en banaal.

De Griekse denker Epicurus zocht het geluk vooral in rust en bestendigheid – als van een kalme zonbeschenen zee – in de verrukking van goede momenten, genegenheid en feestelijke verbroedering. Een andere Griek, Aristoteles, meent dat geluk in het leven kwetsbaar is en afhangt van diverse wisselvalligheden die niet in eigen hand liggen. Geluk wordt meer beleefd in speciale momenten. Vertrouwde vrienden kunnen daarbij een anker en een troost zijn.

Heeft gezien bovenstaande het gelukkige, vrolijke Pasen iets te maken met geluk? Volgens mij maar bitter weinig. Want waren die gebeurtenissen in het jaar 31 van onze prille jaartelling niet de voorbode van grootschalige vervolging van vrijdenkers, de katholieke inquisitie, de protestantse beeldenstorm, regelrechte volkerenmoord, de eliminatie van zigeuners en vrijmetselaars, intense haatgevoelens, van veel onnodig bloedvergieten dat tot op de dag van vandaag voortduurt? Godsdienst kan nu eenmaal voor enkelen een bron van inspiratie zijn, maar voor velen is zo’n tranendal vol interpretatie ook een excuus voor het kwade en duistere.

Denk hierbij aan het offer van Masada, het eerste grote opgetekende religieuze drama, in wat we nu de paasperiode noemen en krap veertig jaar na de beschreven dood van Jezus. ‘Witness the rising sun from Masada’, zingt Alpha Blondie. ‘God bless Masada’. Maar welke verschroeiende zon, welke God zonder erbarmen en vergiffenis moet dit geweest zijn, wat was het nut van de collectieve zelfmoord van al die joodse mannen, vrouwen en kinderen? Die wisten wat hen anders te wachten stond. De dood aan het kruis wordt nu eenmaal niet door iedereen begeerd.

Vandaar ook een welgemeende raad aan onze door de God der liefde en zijn zoon geïnspireerde regelmatig op studiereis zijnde reli-pedo’s: Blijf van onze kinderen af. Dit is een zeer kostbaar bezit maar dat kunt u in uw onschuld en ontkenning van affectie en intimiteit door onder meer uw celibatair leven niet weten. Dit blijkt wel. Zorg er echter iedere dag – dus ook met Pasen – voor dat deze kinderen een beetje echt geluk toebedeeld krijgen van uw kerk en niet door uw seksuele geaardheid een trauma voor het hele leven oplopen. Juist gezalfde geestelijken dienen dit mijns inziens drommels goed te beseffen.

Lees meer… 

Bron: Facebook Hans Vaders

Slangenkuil – serie columns van auteur Hans Vaders over breed uiteenlopende  onderwerpen en actualiteiten van Curaçao

Dit artikel is geplaatst in

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties