Column door René Zwart
Morgen is de hoorzitting van de Tweede Kamercommissie voor Koninkrijksrelaties over de Isla-raffinaderij op Curacao. Aan het woord komen oud-omwonenden, een wetenschapper en woordvoerders van de stichting Schoon Milieu Curacao en Greentown.
De Curacaose regering heeft de uitnodiging afgeslagen om haar kant van het verhaal te belichten. Die weigering is illustratief voor de wijze waarop de politiek de bewoners in de wijken onder de rook van de Isla laat stikken. Formeel kan het kabinet Whiteman zeggen: Milieu is een binnenlandse aangelegenheid van het autonome land Curacao en daar hebt u zich als volksvertegenwoordigers van het buitenlandse land Nederland niet mee te bemoeien. Maar verstandig is dat allerminst.
De regering in Willemstad zou de Tweede Kamer ook voor haar karretje kunnen spannen om de Nederlandse regering mede-verantwoordelijk te maken voor de oplossing: een modernisering van de raffinaderij of de vervanging door nieuwe economische activiteiten (die keuze is uiteraard aan Curacao).
Door chronisch gebrek aan strategisch inzicht in Willemstad is het nu zo dat de Kamer de Nederlandse regering onder druk zet om de Curacaose regering onder druk te zetten in actie te komen.
Veel slimmer zou het zijn als de Curacaose regering dankbaar gebruikmakend van de betrokkenheid van de Kamer juist de Nederlandse regering onder druk zet eindelijk eens medeverantwoordelijkheid te erkennen.
Dat de Curacaose regering de gelegenheid aan zich voorbij laat gaan vandaag een dringend appel op de Kamerleden te doen, is daarom een (lees: de zoveelste) gemiste kans om letterlijk de lucht te klaren.
René Zwart is parlementair correspondent in Den Haag voor het Antilliaans Dagblad. Deze columns betreffen op persoonlijke titel geschreven facebookposts die de KKC met zijn toestemming overneemt. Lees meer…