30 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Column Den Cayente | Quarantainegedachten (1)

HomeLandenArubaColumn Den Cayente | Quarantainegedachten (1)

Column Arien Rasmijn

Dit virus discrimineert niet. Iedereen gaat klappen voelen.

Eigenlijk waren velen van ons al bezig met ‘shelter in place’ toen het gisteravond werd aangekondigd. Het werd te eng om naar buiten te gaan. Maar klaarblijkelijk waren we niet met genoeg. Eén keer waagde ik het laat in de middag toch op zoek te gaan naar een stille plek om te gaan zwemmen.

Bij Eagle Beach zag ik renners, bootcampers en strandzitters tamelijk dicht bij elkaar hun ding doen. Het was helemaal niet druk, maar ik reed door. Het zijn rare tijden en ik vraag me af hoeveel mensen helemaal weer de oude zullen worden wanneer dit voorbij is, mijzelf inbegrepen. De hele dag binnenzitten gaat op een gegeven moment op je inwerken. We zijn buitenmensen, we hebben beweging en ruimte en lucht nodig. Dat geeft hoop. Nu zitten we vast aan onze schermen en wachten we met ingehouden adem op de volgende update van de DVG. 46. Zes daarvan in een cluster in de kliniek van Respaldo, pal naast het ziekenhuis nota bene.

Je voelt dat dit pas het topje van de ijsberg is en dat de klap ongekend hard en meedogenloos zal zijn en graaft je maar dieper in onder je dekens, in de airco, naast je partner, je voorraadje snacks en Netflix. Jouw mobiel altijd bij de hand voor de volgende keer dat je zwicht voor jouw ‘fear of missing out’, dat opeens een enorm valse rechtvaardiging heeft gekregen.

Jammer wordt het wanneer vrienden en kennissen de meest idiote samenzweringscomplotten beginnen te posten. Nee Sharon, het is geen door mensen vervaardigd virus dat bedoeld is om ons allemaal te doen zwichten voor een elite van hagedismensen die vanaf het binnenste van de maan de mensheid proberen te onderwerpen met 5G-bestraling. Misschien moet jij eens even met Respaldo bellen, maar liever niet nu meteen, voor je eigen bestwil.

46. Eentje maar in het ziekenhuis in niet kritieke toestand en we testen meer dan welk ander land in de regio. Maar het gevaar ligt zo ontzettend op de loer met zoveel ouderen en zoveel mensen met hoge bloeddruk, overgewicht, diabetes en andere comorbiditeiten. Het voelt als slapen naast een tijger. Voor wie het krijgt (en dat zijn de meesten van ons) wachten milde verschijnselen, maar ook de niet supergeringe kans op een verstikkende, eenzame dood.

Maar voor wie het niet krijgt lijken de gevolgen ook zwaar te worden. Verstoorde relaties, PTSS, smetvrees, agorafobie en paranoia liggen op de loer. Wie zich niet kan aanpassen aan de nieuwe realiteit en niets te doen, te maken, te leren of zich simpelweg in te verliezen heeft, gaat schade oplopen. Wie geen manier vindt om met zijn of haar partner nieuw geduld en waardering voor elkaar te vinden loopt de kans alleen te blijven. Wie nu alleen is, gaat het extra zwaar hebben en verdient extra aandacht. Bel, chat, stuur iets, hou ze bij de rest van ons. Doe alsjeblieft iets met je kinderen. Bouw je dag met nieuwe routines op en hou ze bij de online les, hoe belabberd dat in de eerste paar weken ook zal gaan.

Wanneer dit voorbij is wil ik een groot applaus en een dikke opslag voor al die strijders op de eerste lijn. De verplegers, politieagenten, testers van de DVG, POH-ers van de meldlijn en ook voor de mensen die de zware beslissingen moeten nemen en die beslissingen ook aan een ongeduldige en zich constant via social media opnaaiende bevolking moeten uitleggen. Ik praat niet graag lovend over politici, maar ik moet zeggen dat ik in de afgelopen weken veel respect heb gekregen voor de manier waarop Tanchi Evelyn, die steeds ook maar ergens kracht en geduld vandaan moet zien te halen elke dag, de boel leidt.

Natuurlijk mag het zeker een stuk transparanter en minder krampachtig en vraag ik me ook af of vragen die wij stellen tijdens persconferenties niet worden beantwoord omdat ze confronterend zijn of op dat moment niet goed uitkomen.

Maar voor hetzelfde geld worden er ook vragen gesteld waarbij je je echt afvraagt hoe bepaalde collega’s – een in ieder geval werkt niet eens voor een medium maar krijgt wel ruim baan om vragen te stellen – elke ochtend hun onderbroek niet achterstevoren aantrekken. Het is inmiddels wel duidelijk dat er een plan is dat naar gelang de pleuris verder uitbreekt stelselmatig wordt opgeschaald en dat geeft enigszins, ehm, rust. Of het allemaal de juiste beslissingen zijn zullen we pas achteraf kunnen zien.

Wanneer dit voorbij is zullen we ook zien wie heeft gehandeld voor het algemeen belang en wie niet. De rel die ontstond tussen de regering en de pers met betrekking tot de avondklok heeft in ieder geval duidelijk gemaakt dat onze sector jarenlang als te hard concurrerende eilandjes heeft gewerkt. Natuurlijk heeft de pers in principe recht verslag te doen tijdens de avondklok. Maar om dat überhaupt te kunnen moeten wij als pers in ieder geval gestructureerd genoeg zijn om een eigen belangenorganisatie te hebben die dit soort dingen in goede banen helpt te leiden en reporters ook goed voorbereidt op zo’n taak wanneer het erop aankomt.

Je kunt heel hard roepen dat je de vierde macht bent en dat je gerespecteerd dient te worden, maar als jezelf niet eens genoeg respecteert en de belangen van jouw branche niet structureel laat vertegenwoordigen, dan zullen anderen wel die goed georganiseerde besluiten voor jou blijven maken. Maar dat merken we dan wel weer wanneer de discussie rond de mediawet zich aandient. Trouwens, dit hele debakel dat ik van redelijk dichtbij heb mogen zien, heeft mijn vermoeden alleen maar versterkt dat sommige collega’s echt alleen maar bezig zijn met de sociale invloed die zij denken te hebben. Maar ook zij zullen wellicht met andere ogen door de Arubaanse gemeenschap worden gezien nadat deze crisis voorbij is.

Ditzelfde geldt ook voor de Statenleden. Die motie om 1000 florin van hun salaris, dat het tienvoudige bedraagt, in te leveren zou pas echt impact hebben gehad als ze meer – zeg maar minimaal 3000 florin – hadden ingezet. Het inleveren van een half miljoen dit jaar, zoals in een nieuw wetsvoorstel werd geregeld, klinkt net als het platleggen van de belastingen om burgers te ontzien voor de komende drie maanden een stuk beter.

Of het allemaal ook echt zoden aan de dijk gaat leggen valt nog te bezien. Iedereen moet inleveren. Dat geldt trouwens nu nog vooral voor de privésector, maar is onontkoombaar voor de publieke sector. Dit virus discrimineert niet. Iedereen gaat klappen voelen.

Bron: Den Cayente

Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)
Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)

Ariën Rasmijn (1975) is freelance journalist. Naast zijn publicaties in Amigoe en diverse andere media schrijft hij in deze column regelmatig over nieuws en politiek in Aruba. Hij stelt reacties op prijs via: [email protected]. Lees meer….

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties