26 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Column Den Cayente | Om je kapot voor te schamen

HomeLandenArubaColumn Den Cayente | Om je kapot voor te schamen

Column Arien Rasmijn

Column Arien Rasmijn

Het was aanvankelijk niet de verantwoordelijke minister, maar een woordvoerder van Dimas die de aankondiging maakte over de aanscherping van het werkvergunningsbeleid. De minister sprak pas dagen later de pers toe om onder meer te wijzen op het bestaan van een zogenaamde hardheidsclausule als juridische bliksemafleider.

Hoe dan ook, net als bij de verkleining van de medicijnendekking van de AZV werd ook deze buitengewoon ingrijpende verandering low-key en terloops gepresenteerd. De politiek verantwoordelijken werden niet aangesproken en bleven ongedeerd, op gepaste afstand van explosies die het gevolg zijn van hun beslissingen en die een verre van metaforische impact hebben op mensenlevens.

Dit is de tragiek op de lange termijn van de pandemie. Het raakt en verkreukelt zoveel meer dan onze alledaagse manier van leven. Kleine dingen die groot lijken, zoals winkelen en dagelijkse gewoonten zijn niet meer wat ze waren, maar ook grote dingen die voor velen klein en onbetekenend lijken, gaan finaal over de kop. De pil die je gebruikte voor jouw chronische aandoening en waar je verslaafd aan bent geraakt is niet meer verkrijgbaar en de enige boodschap die je krijgt is: “Zet je erover heen. Begin maar met een nieuwe hobby, ofzo.”

Het leven dat je hier als migrant hebt opgebouwd, steen voor steen, mijlpaal na mijlpaal wankelt opeens omdat de al zo belachelijke spelregels zijn aangepast en je moet het maar doen met: “Hey, misschien is er wat voor jou te vinden in een van de ‘veelbelovende sectoren’, en zo niet dan ziet het ernaar uit dat je alsnog zal moeten repatriëren.” Zo lekker makkelijk en casual gebracht ook.

Onze mensen gaan voor. Maar wie zijn onze mensen precies? Voor welke bühne wordt hier door de politiek gespeeld? Pachi en machi die afgeven op latino’s en macamba’s en lobbyen voor hun in Nederland studerende kroost dat voor een groot deel toch niet terug wil omdat ze niet onder iemand willen werken die lager opgeleid is dan zij en omdat ze het erg comfortabel hebben daar? Of wordt dit gedaan voor de ambtenaren die in de komende periode op aanwijzing van Den Haag zullen worden ontslagen en ergens, waar dan ook, aan de bak zullen moeten. En laat nou net die plekken zijn gevuld door ‘stranhero’s’…

Het is echt zo dat de pandemie niet alleen het beste, maar zeker ook het slechtste in ons naar boven brengt. Dit wordt waar Aruba zijn achterlijke, xenofobe Buchi-kant laat zien. We eten Venezolaanse ayaca’s en gaan uit en lallen mee met de laatste reggaeton-hits in containeryards zoals in Medellin. Ons carnaval is geïmporteerd en we doen aan Sinterklaas en Halloween. En we steken meer vuurwerk af dan de Chinezen zelf.

Maar we zijn ‘Arubiano puro’ en baseren dat idee op de holle cliché’s die Jeon in zijn liedjes aan elkaar rijgt. We vergeten maar al te makkelijk dat migranten dit land hebben gebouwd, van de raffinaderij tot aan de hotels en dat zij nog altijd de ruggengraat zijn van onze economie. Terwijl jij onder werktijd zit te Facebooken in de airco doen zij het zware, onderbetaalde werk dat eigenlijk bij jouw opleiding past maar dat jij door vriendjes te zijn met een politicus hebt weten te ontwijken.

En we vergeten maar al te snel dat wij zelf van migranten komen. Indianen? Die waren grotendeels al lang en breed verdwenen op een of twee families in Noord na. ‘Oude’ families? Ook die kwamen ooit hier aangespoeld. En migranten hebben er juist voor gezorgd dat er minder inteelt was binnen die families. Dat is op zich al een reden om hen op onze blote knieën te blijven bedanken. Wij Arubanen zijn immers de partymix van de Caribbean. Dat is ook onze kracht. Wij zijn zwart, wit, bruin, geel, Amerikaans, Europees en alles daartussenin. Het beste uit alle werelden, onze horizon gaat veel verder dan de dorre heuvels rond Santa Cruz en Savaneta. Maar we vergeten snel en grijpen terug naar een uit puur politieke redenen verzonnen halfbakken identiteit die ons pas in de jaren zeventig van de vorige eeuw is aangesmeerd.

Een echt land, eentje met een werkende democratie en robuuste instituties, een land dat je echt serieus kan nemen, beschermt en biedt stabiliteit aan AL ZIJN BURGERS. Een echt land jaagt zijn burgers niet elk jaar weer in een bureaucratische tunnel die moedwillig gebouwd is om hen te ontmoedigen. Elk jaar weer lange rijen in de zon, mensen die in de val lopen bij tramitadores en bedelen om simpelweg te kunnen bestaan terwijl je verder wel gewoon bijdraagt aan de economie. Het is mensonterend. En nu worden deze zelfde mensen, die grotendeels naar het eiland waren gebracht om deel te nemen en bij te dragen aan de economie, met achteloos gemak weggestuurd onder het mom van de crisis. Dit is achterlijk, destructief beleid, verzonnen door achterlijke, destructieve mensen die politiek gewin proberen te halen uit de openlijke xenofobie van nog dommere mensen.

Ik ben trots op mijn migrantenachtergrond. Aan het begin van de twintigste eeuw kwam mijn grootvader uit San Pedro de Coche naar Aruba en schopte hij het tot voorman in de raffinaderij. Hij bouwde aan de toekomst waar wij nu allemaal van genieten. En ik ben trots op mijn Duitse vrouw, die in haar korte tijd hier meer heeft bijgedragen aan dit land dan menig goed gesitueerde Arubaan ooit in een heel leven zou kunnen. Veel meer mensen hebben soeortgelijke achtergronden en verhalen, maar verrassend genoeg zijn zij nu stil. Maar enfin, dit beleid dus. Dat wordt wellicht toch maar emigreren. We gooien talent weg en verwoesten levens. Het is om je kapot voor te schamen.

Bron: Den Cayente

Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)
Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)

Ariën Rasmijn (1975) is freelance journalist. Naast zijn publicaties in Amigoe en diverse andere media schrijft hij in deze column regelmatig over nieuws en politiek in Aruba. Hij stelt reacties op prijs via: [email protected]. Lees meer….

Dit artikel is geplaatst in

2 reacties

  1. Ook de CAS-landen zouden bestuurd moeten worden vanuit Nederland. Geen parlementjes, maar uitvoerende orgaantjes van wat er in NL wordt besloten. Geen gezeur meer over van : “ze kennen de cultuur niet” of andere bullshit. Tot op heden heeft de middelmaat het voor het zeggen. Er gaat zelfs zo’n inteelt-boy als Eman naar de VN. Om je kapot voor te schamen als Koninkrijk. En dat alles ivm het gevoel van slavernij van lang gelden. Triest voor de gewone mensen, want de wevertjes, croesjes, el haagjes, ruggenaatjes, jabobjes etc vinden het wel prima zo.

  2. DIMAS is misschien wel de meest kansloze overheidsorganisatie van Aruba, eigenlijk zou je de hele lokale gobierno in Oranjestad moeten afschaffen en Aruba weer moeten managen met een eilandsraad met wijze Arubanen EN Nederlanders, liefst op afstand (in Den Haag ofzo); zodat er geen vriendjespolitiek meer bedreven kan worden op Dushi Tera

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties