26 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Column Den Cayente | Caya Grandi

HomeLandenArubaColumn Den Cayente | Caya Grandi
Caya Grandi | Column Arien Rasmijn

Ik was afgelopen maandag bij een bijeenkomst tussen millennials en politici. Deze worden de laatste tijd georganiseerd om jonge professionals de kans te geven om elke keer een andere partij aan de tand te voelen en deze keer was AVP uitgenodigd.

Premier Mike Eman en de ministers Richard Arends en Benny Sevinger vertegenwoordigden de regeringspartij. Met name Richard Arends kreeg de gelegenheid om te oefenen aan zijn oratorische en uitlegvaardigheden en dat ging hem prima af. Wellicht dat hij de overstap naar RDA alsnog niet doet en toch op de groene kieslijst gaat? Zelf had ik mij voorgenomen om eens voor de verandering gewoon mijn mond te houden en alleen maar te kijken en te luisteren. Deze avond was immers voor de millennials en ik ben zelf inmiddels de 40 gepasseerd. Maar, en dit mag je best weten, ik had jeuk. Overigens was bijna de helft van de zaal gevuld met jonge overheidscontractanten, dus eigenlijk viel er voor de ministers weinig te winnen of te verliezen die avond. En toch duurde het drie uur.

Alle onderwerpen werden die avond aangesneden, van hotelbouw tot aan legalisatie van cannabis, de raffinaderij en de zaak Paul Croes. Op gegeven moment kwam de Caya Grandi aan bod. Een van de aanwezigen, een ondernemer in de binnenstad, merkte op dat andere ondernemers steeds een afwachtende houding hebben naar de overheid toe en geen eigen initiatief tonen. Dit was natuurlijk koren op de molen voor premier Eman die zijn irritatie hierover nooit onder stoelen of banken heeft geschoven. En op zich heeft hij ook een punt, ware het niet zo dat ondernemers in de binnenstad als gevolg van slechte planning en uitvoering van de renovatieplannen jarenlang enorm hebben geleden en hun vertrouwen in hun werkomgeving, de economie en, jawel, de overheid zo goed als kwijt zijn. De enorme vertraging van de renovatie van de binnenstad deed winkels sluiten en dan nog heeft de aannemer de kantjes ervan afgelopen. Fonteinen zijn al stuk of hebben nooit helemaal gewerkt. De ijzeren ringen die om boomstammen waren geplaatst zijn niet dik genoeg aangeleverd. Die rode parasols die overal staan hebben nu al roest en niemand die an onderhoud doet. Is daar überhaupt een dienst of op zijn minst een afspraak voor? En dan kan je zeggen dat het kleine dingen zijn, maar de duivel zit altijd in de details.

Komt daarbij, sorry dat ik het opnieuw naar voren breng, dat de sluiting van de Caya en de introductie van de tram niet bepaald de gewenste resultaten hebben gebracht. Ik vraag me echt af of er een onderzoek is geweest naar de mogelijke gevolgen en risico’s van de invoering van de tram, voordat de bestelling was gemaakt.

En dan was er de ronduit slechte introductie van de parkeermeters. In elk ander land zou de verantwoordelijke minister zijn portefeuille met schaamrood op de kaken hebben ingeleverd. Het uitgangspunt van dat er verdiend moet worden om de kas van Arubus bij te spekken is verkeerd. Het gaat allereerst om de bereikbaarheid te vergroten in de binnenstad, niet om het innen van boetes. Duidelijke uitlegborden en een onfeilbare, betrouwbare manier om online te betalen voor toeristen en lokalen vanaf dag één en een ruime aanloop zouden ervoor hebben kunnen zorgen dat er meer acceptatie was geweest. Nu vermijden toeristen de binnenstad omdat ze het systeem niet begrijpen en gaan lokalen naar de malls buiten de stad alleen maar omdat parkeren daar gratis is. Een vriend van me zegt dat hij sinds de introductie van de parkeermeters zo’n 20 procent van zijn verkoop kwijt is. Mensen blijven niet meer hangen in zijn winkel, of in de stad. En dan kun je zeggen dat het maar een florin of twee kost, maar het gaat om de manier waarop en het vertrouwen in de institutie. Parkeermeters zijn een goed idee. Voor de verkiezingscampagne roepen dat jouw partij ze gaat afschaffen is populistisch geblaat en promoot kapitaalvernietiging. In plaats daarvan moet het op de schop met een ander tarief, een ander uitgangspunt – de kas van Arubus spekken doet het toch niet. Integendeel, het heeft in het eerste jaar driekwart van het budget van het busbedrijf opgeeist – en een klantvriendelijke, duidelijke uitleg voor toeristen. Burgers en winkeliers moeten weer vertrouwen krijgen en van daaruit komt acceptatie en voor je het weet heb je meer activiteit in de Caya Betico Croes.

De kettingreactie die men ongetwijfeld zocht komt niet met alleen maar goede bedoelingen en torenhoge ambitie. Het gaat veel verder dan ‘build it and they will come’. Het gaat om planning, planning en nog eens planning. Kritische vragen stellen, killing your darlings, risico’s onderkennen, advies vragen en die ook ter harte nemen. Niks geen foto-ops of spannende aankondigingen, maar saai en geestdodend onderzoek. Jarenlang. Tot je helemaal klaar bent.

Voorbeeldje; al die gebouwen met al die erven als eigenaar waar niet mee viel te onderhandelen? Dat was nou zo een dingetje dat door van rondvragen vooraf op tijd op kon worden aangepakt en waar het plan ook desnoods op kon worden aangepast. Pas wanneer je helemaal klaar bent na al dat geplan, gewik en geweeg ga je uitvoeren. En die uitvoering bewaak je als een havik tot het eind. Alleen op die manier bouw je vertrouwen op en krijg je de transformatieve mindset die je wilde opwekken. Dat is, zo kan inmiddels wel gesteld worden, niet gebeurd.

Een visie en ambitie zijn mooie karaktereigenschappen en elke regering moet ze hebben. Bovendien, dromen kost niets en laten we eerlijk zijn, andere partijen hebben ook geen enkele oplossing voorgesteld. Maar die eigenschappen zijn niet veel waard, sterker nog ze kunnen grote schade aanrichten, zonder voorbereiding, discipline en een nadruk op uitvoering. Want zowel de goede als slechte gevolgen zijn tot in lengte van dagen voelbaar. Het gaat om wat feitelijk gezien kan worden als de huiskamer van Aruba. Een openhartoperatie van de binnenstad van Playa is minstens zo ingrijpend en heeft minstens zoveel economische spin-off als wat gebeurt met de raffinaderij.

Nu zitten we met een Mainstreet waar eigenlijk niemand helemaal blij mee is. Er is na de renovatie van Caya Grandi niets meer gebeurd met de zijstraten, los natuurlijk van de renovatie van het gerechtsgebouw en de aanleg van Plaza Padu. Dat hotel voor boekhandel Mariska is nooit gekomen, net als die parkeertoren en de verhuizing van het pand van CMB. Zara kwam, maar ook dat zorgde niet voor een kettingreactie want, nogmaals, het vertrouwen was er niet. En dat vertrouwen bouw je ook niet op wanneer ondernemers het heft in eigen handen nemen door zelf activiteiten te organiseren en je in de pers alle eer gaat lopen opstrijken.

Nu vindt men dat de winkels moeten innoveren en hun assortiment moeten aanpassen. Al di Hindu’s die maar dezelfde slechte sweatshopkleding verkopen. Geen wonder dat mensen liever online winkelen, ook al is het nog altijd superomslachtig om te doen. En misschien heeft de tijd het idee van een prominente winkelstraat ook wel ingehaald. Maar als je ondernemer bent in Caya Grandi en jouw bedrijf de gebrekkige ingreep in de binnenstad amper heeft kunnen overleven, dan is het eind van de maand halen al een wonder. Je gaat iemand die amper een hartoperatie heeft overleefd ook niet zeggen om te stoppen met zeuren en uit bed te stappen?

Bron: Den Cayente

Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)
Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)

Ariën Rasmijn (1975) is freelance journalist. Naast zijn publicaties in Amigoe en diverse andere media schrijft hij in deze column regelmatig over nieuws en politiek in Aruba. Hij stelt reacties op prijs via: [email protected]. Lees meer…

Dit artikel is geplaatst in

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties