27 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Column Casimiri | Onderhandelingen Isla

HomeColumnColumn Andres CasimiriColumn Casimiri | Onderhandelingen Isla

Door Andres F. Casimiri

Andres Casimiri | foto Caroline Castendijk
Andres Casimiri | foto Caroline Castendijk

Antilliaans Dagblad: Donderdag 9 februari 2016. “Volgens premier Ben Whiteman (PS) wordt er niet langer gewerkt aan de herontwikkeling van het terrein van de Isla bij eventuele sluiting.” Vaak blijkt dat we ons ‘helemaal niet’, ‘te weinig’ of ‘maar half’ voorbereiden op onderhandelingen. Het gevolg hiervan is, dat we de onderhandeling niet succesvol afronden. Onderhandelingen zijn keihard, daar kan je geen lichtgewicht figuren op af sturen. ISLA/PDVSA zullen absurde condities stellen, daar kan je zeker van zijn: lage huur eis, weinig of geen milieu controle en absoluut geen inmenging in hun vestzak/broekzak operatie.

In de voorbereiding op een onderhandeling dien je idealiter, een betere optie te hanteren dan die van de tegenpartij. Die strategie zal straks ook door PDVSA gebruikt worden om een oude, vervallen, van alle kanten lekkende, fabriek te vervangen met een gemoderniseerde op gas draaiende raffinaderij. En wij trappen erin. Een oude raffinaderij vervangen met een nieuwe. Precies wat een klein door ISLA/PDVSA bevoorrecht groepje wil.

De fout die Curaçao maakt is wederom te gaan onderhandelen over een nieuwe raffinaderij, terwijl het sterkste punt voor Curaçao juist is om te onderhandelen over het vastgoed aan het Schottegat waar de raffinaderij staat. Waarom? Omdat het rendement op het vastgoed aan het Schottegat de inzet en de beslissende factor moet zijn.

Hier ligt een enorm stuk vastgoed in de meest beschutte haven van het Caribische gebied dat PDVSA zo graag wil blijven gebruiken maar waar ISLA/PDVSA 33 dollarcent per m²/jaar voor wil betalen. Dit terwijl de buren met $100 per m²/ jaar aan de staatskas bijdragen. De buren opereren daarbij schoon en dragen ook bij aan deviezen en de werkgelegenheid.

Een nieuwe, moderne, op gas draaiende raffinaderij is inderdaad een optie, maar dat zijn een duurzame stedenbouwkundige ontwikkeling of voor mijn part een Walt Disney of Droom Land ook! Het zijn alternatieven die naast elkaar vergeleken en opgewogen dienen te worden.

Wat betekent ieder alternatief op gebied van 1) duurzaamheid 2) het aantal te creëren permanente werkplaatsen 3) het aantal werkplaatsen gedurende de bouwtijd en de bouwtijd zelf 4) overheidsinkomsten nu en in de toekomst 5) deviezen 6) wanneer er begonnen kan worden en 7) sociaal- en gezondheidwelzijn van de bevolking die ik eigenlijk als eerste had moeten noemen?

Als je alle gegevens bij elkaar heb ga je naar het Parlement en stelt de vraag: Wat is beter voor Curaçao? Curaçao onderhandelt nu vanuit een verkeerde startpositie en speelt, met het uitschakelen van een tweede traject de PDVSA in de kaart. Met andere worden: Curacao helpt de tegenpartij, bedoeld of onbedoeld, met PDVSA’s agenda. Curacao is precies geplaatst waar ISLA/PDVSA het wilt hebben.

Het excuus dat het Parlement twee jaar geleden in een wall-to-wall sessie besloten heeft (alle aanwezige Parlement leden stemden voor) door te gaan met raffineren komt te vervallen wanneer hetzelfde Parlement met eenzelfde wall-to-wall besluit te kennen geeft een tweesporen beleid te volgen en een alternatief te overwegen. Als dat niet gemeend was, dan wordt het volk een rad voor de ogen gedraaid, is het iets wijs gemaakt en nog erger zijn ze bedrogen.

De enige reden waarom Curaçao met de PDVSA aan tafel dient te gaan zitten is om over het vastgoed aan het Schottegat te onderhandelen. Dat, en dat alleen moet de inzet zijn. Dat is het belang van Curaçao.

Elke succesvolle onderhandelaar weet dat en handelt er naar. Het MDPT maakt dezelfde fout. Dat heb ik al eerder gesteld. Wanneer je opdracht is om een TWEE SPOREN oplossing te zoeken, en die A en B noemt, maar je in A en in B een raffinaderij plant, dan ben je verkeerd bezig. Daarmee stellen zij zich bij voorbaat aan de kant van een raffinaderijoplossing op.

GreenTown is behalve een alternatief juist een sterke tegenstelling om mee te gaan onderhandelen. Hiermee kan je de tegenpartij voor de keus stellen of mat zetten. Het was vrij eenvoudig geweest PDVSA te overtroeven met een beter voorstel voor het vastgoed aan het Schottegat. Je had op die manier, zelfs bij het aanblijven van een raffinaderij in een betere onderhandelingspositie gezeten wat de grond en bijhorende installaties betreft. Die optie is nu afgewezen door de Premier zelf, de heer Ben Whiteman van Pueblo Soberano die de keus maakt om zonder tegenvoorstel aan tafel met de PDVSA te gaan zitten.

Het is opvallend dat hij dit doet zonder het Parlement, noch de Ministerraad hiervan op de hoogte te hebben gesteld, maak ik uit het AD artikel op.

Ik verwacht dat de voorzitter en het bestuur van GreenTown hierover een sterke terechtwijzing doen om hun eerdere verzachting naar een “twee sporen beleid” van GreenTown recht te zetten. Jaren van inzet van honderden vrijwilligers die een duurzaam economisch plan voorstaan en hebben ontwikkeld zijn verzacht met hun uitspraak ‘een twee sporen’ beleid te hanteren. Ook dit speelt in handen van de PDVSA.

Ook van het MDPT verwacht ik dat zij zich zullen roeren. De ‘experts’ van het B team hadden een alternatief of meerdere alternatieven moeten ontwikkelen. Ik vraag me af: “Wat of welk alternatief hebben zij in al die ontwikkelt?” Wat voor alternatief ze ook ontwikkeld hebben, hun plannen zijn voordat ze naar buiten zijn gebracht door de heer Whiteman gestopt en naast zich gelegd, of eigenlijk van tafel geveegd..

Bij onderhandelingen wil ik nog graag één laatste advies meegeven: “ken de ondergrens van je onderhandeling. Wat moet dat zijn?” Ga je de onderhandelingen met de overtuiging dat een nieuwe raffinaderij een prioriteit is of hou je de deur voor de Yu di Kòrsou open die in zijn eigen land, zijn eigen besluiten wil nemen en niet weer afhankelijk wil zijn van een Multi nationaal of een vreemd land.

Wat, wie ook beslist laat je door wijsheid en integriteit leiden en kies wat beter voor Curaçao en haar bevolking is.

Ik wens ieder heel veel wijsheid,
Andrés Casimiri
[email protected]

3 reacties

  1. ISLA/PDVSA 33 dollarcent per m²/jaar voor wil betalen. Dit terwijl de buren met $100 per m²/ jaar aan de staatskas bijdragen. De buren opereren daarbij schoon en dragen ook bij aan deviezen en de werkgelegenheid.

    $0,33 wordt er betaald per M2…
    dat is schokkend, want dat gebied zou goud waard moeten zijn…

  2. Andre eindigt zijn column met ieder veel wijsheid toe te wensen.
    Een terechte wens want bij het onderhandelen met multinationals kun je inderdaad niet alleen op eigen wijsheid varen, maar is backing door internationale deskundigen een conditio sine qua non.
    Het is te hopen dat de besluiten die in dit kader genomen zullen worden een breed draagvlak hebben . Het laatste dat we moeten hebben is dat “graaiers” voor eigen gewin gaan en een slechte deal sluiten om vervolgens met de buit er van door te gaan. Ik blijf vertrouwen in de deskundigheid van de MDTP, maar verwacht wel van hun dat zij bereid zijn een open dialoog met de belanghbbenden ( het volk van Curacao ) aan te gaan Wat ik nl tot nu toe in deze discussie mis, is wat meer transparantie voor wat dit gewenste dialoog betreft. Het is een onloochenbaar feit dat de onderhandelingen niet door de gehele bevolking gevoerd kunnen worden , maar de burger verwacht van de onderhandelaars wel dat alvorens besluiten worden genomen alle alternatieven gewogen zijn. Er zijn immers ook buiten de MDTP en de Overheid “buitenstaanders” die een belangrijke bijdrage aan de discussie kunnen leveren en daarom persé gehoord moeten worden

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties