©2016 Renée van Aller en John de Vries
Sjoemelsoftware, sjoemelfacturen, sjoemelen met CO2 uitstoot, sjoemelen in de sport en boven alles sjoemelen met de overheidsfinanciën. Rechtschapenheid is niet meer van deze tijd, het is verpulverd tot een schimmelig concept. De waarheid oppoetsen tot schone schijn is in. Dat vereist flitsende vaardigheid. Die is in de hedendaagse politiek ruim voorhanden. Danki Dios.
Geluk
Wat geluk is hangt af van de vraagstelling en van degene die de vragen beantwoordt. Mathijs Bouman schreef daarover in het Financieele Dagblad (FD) van 6 februari 2016. Volgens een recent onderzoek waar de Economic Journal over berichtte op 12 januari 2016 maakt werken en studeren niet gelukkig. Dansen tot diep in de nacht en vrijen tot de ochtendstond wel. Geluk heeft te maken met gevoel van eigenwaarde, doel en betekenis en niet te vergeten macht. Hoe meer hoe beter. Hedonisme (genotzucht) is hedendaags, evenals extreem individualisme. Wachten, vergaderen, forenzen en huishoudelijke klusjes maken ook ongelukkig, maar minder dan werken.
Bouman zegt: “Bovendien: zijn er tegenwoordig dwaallichten die menen dat de overheid zou moeten streven naar maximaal geluk voor de bevolking. Dit onderzoek laat precies zien waarom geluk geen beleidsdoelstelling kan zijn. Met een verbod op werken en gratis condooms voor iedereen, komt het land niet veel verder.”
Een bekommerde lezer stelt voor: “Iedereen een basisinkomen geven op kosten van de overheid en dan lekker feesten. Twee met elkaar vrijende uitkeringstrekkers zijn dus het gelukkigst. Daar zou je toch eigenlijk belasting over moeten heffen.”
Onze bestuurders zijn pas echt gelukkig. Zij hebben duidelijke doelstellingen met een positief uitstralingseffect op de bevolking, de Centrale Bank van Aruba en vooral op de Koninkrijkstoezichthouder. Met het eigen succes wordt de Arubaanse vooruitgang gerealiseerd. Daardoor wordt het succes en geluk van ons allen gegarandeerd. Recreatie en entertainment zijn alleen leuk ter viering van het leven, maar zijn geen doel op zich, merkt een moreel getroffen lezer op. Los van het feit dat ze onderhevig zijn aan de wet van de afnemende meeropbrengst.” Tijdens carnaval en in de politiek is vermaak alles.
De Arubaanse overheidsfinanciën worden super doorgewinterd positief weergegeven. De eigen adviesorganen hebben de laatste jaren al veelvuldig aangegeven, dat het financieel beleid van de overheid diepgaand moet worden aangepast. Minder lenen, minder overheidspersoneel, PPP projecten beëindigen en niet zoveel uitgaven buiten de begroting houden.
De regering volgt die verstandige adviezen bij voorkeur niet op. Dus het wordt hoog tijd voor saillante zelffelicitatie(s). Uitreiken van een bevallige beloning, een hartbrekend huldeblijk, een morele medaille, dan wel een gracieuze gratificatie voor de grote roerganger(s). Krijgt men die niet spontaan, dan laat men die zich door een vooraanstaande bron uitreiken met superbe strijkages.
Binnenkort gaat een prestigieuze prijzenslag van start voor de maakbare illusies die een fictieve fantasie bleken te zijn waardoor de verwaarloosde maakbaarheid uitnemend werd uitgevoerd. Zoals premier Rutte de vluchtelingenstroom wil terugbrengen tot 0 binnen 6 weken. Dat gaat niet lukken! Dus gaat onacceptabel politiek optreden in een doofpot die we schatkist noemen. Onverbloemd liegen doet een bedreven bestuurder niet. Die informeren onvolledig. Regeren is elastisch vooruitzien.
“In Nederland wordt onwelgevallige informatie veelal niet kwijt gemaakt, maar verstopt, geherformuleerd in wollige tekst dan wel opgeborgen in mappen waarop staatsgeheim staat. Openbaarheid is een lastig begrip binnen de Koninkrijksverhoudingen. Te veel verschillende belangen en dus te veel gedoe. Maar noem het vooral geen doofpot.”
Dat zegt Mark Kranenburg in het FD van 30 januari 2016 onder de titel: “De doofpot is er wel, maar bestaat niet.”
Renée van Aller&John de Vries
Renée van Aller en John de Vries schrijven hun artikelen vanuit een veelzijdige vakkundigheid voor de Knipselkrant Curaçao en de Amigoe. Vanuit hun kennis en ervaring, toetsen ze de theorie in de praktijk. Renée werkte als jurist lange tijd voor de Universiteit van Aruba en de Arubaanse overheid. John J.P. de Vries was jarenlang werkzaam als jurist bij de overheid en voormalig hoofd van de Arubaanse veiligheidsdienst. Zij presenteren een analytisch en onderbouwd oordeel op actualiteiten. Op alle artikelen rust het copyright bij zowel de Knipselkrant Curaçao en Amigoe als de Auteurs.
Publicatie door: Knipselkrant Curaçao © 2010-2016