KINGSTON – Landen in het Caribisch gebied willen excuses en herstelbetalingen van Europese staten die betrokken waren bij slavernij. Lidstaten van de gemeenschap Caribbean Community (Caricom) hebben een tienpuntenplan goedgekeurd dat daartoe moet leiden. Dat zei de Britse advocaat Martyn Day, die betrokken is bij de zaak, dinsdag.
De Europese staten worden verantwoordelijk gehouden voor slavernij, genocide, honderden jaren van apartheid en het lijden van bevrijde slaven. Volgens Caricom hebben de Europese mogendheden „geweigerd zulke misdaden te erkennen of slachtoffers en nazaten ervoor te compenseren”.
Er is nog niet bepaald naar welke landen de aanklacht gaat, maar volgens Day zijn dat „ongetwijfeld” Engeland, Frankrijk en Nederland. Mogelijk worden ook Zweden, Noorwegen en Denemarken aansprakelijk gesteld. De aanklacht zal waarschijnlijk in april de Europese regeringen bereiken.
Naast formele excuses, willen de Caribische landen onder meer repatriëring naar Afrika, financiering voor culturele instituties, steun bij afbetaling van staatsschulden en annulering van internationale schulden.
Nederland was in de zeventiende en achttiende eeuw verkoper en handelaar van slaven. Ze werden veelal uit Afrika verscheept naar Curaçao om daar verkocht te worden. Nederland schafte slavernij in 1863 af, 30 jaar nadat de Britten dat deden.
Bron: Telegraaf
Misschien dat het gedeelde slavernij verleden deze landen helpt om een bepaalde culturele trots op te bouwen? In de USA verklaren sommigen het beperkte maatschappelijk succes van de Afro-Amerikaanse gemeenschap aan het gemis aan een eigen specifieke culturele historische achtergrond.
Dat zou de reden zijn dat Chinezen, Indiers, Libanezen, Joden, Mormonen en nog wat groepen vanuit een achterstand wel succesvol zijn. Deze groepen hebben ondanks hun underdog-situatie wel een cultureel besef ergens bij te horen, bij iets dat waardevol is; een culturele eigen groep. Daarnaast hebben deze groepen het vermogen hun impulsen te beheersen.
Allen voelen zich op een bepaalde manier superieur, doordat ze afstammen van beschavingen die eens voorop liepen, of doordat hen is ingeprent dat ze tot een door God uitverkoren volk behoren . Tegelijkertijd zijn deze mensen erg onzeker; ze zijn er als kind van doordrongen dat de familie-eer van hun schoolprestaties afhankelijk was, ze moesten de opofferingen van hun ge- migreerde ouders compenseren.
Curacao is geen Caricom-lid en heeft andere zaken om trots op te zijn.
Neem aan dat de Nation Building van Asjes niet via deze lijn loopt?
(NB, “Don’t shoot the messenger”, het was een studie naar de verklaring van maatschappelijke ontwikkelingen bij verschillende migrantengroepen).