Mike Eman heeft Aruba in de vaart der volkeren willen opstuwen. Daar is op zich niets mis mee. Hij heeft alleen zijn hand overspeeld, en dat is jammer. Zijn adviseurs hebben hem de nek omgedraaid. Mike is een visionair. Hij wil van Aruba iets “specials” maken. Dat kan alleen als je met beide benen op de grond blijft staan. Een sloot overspringen met een polsstok die beduidend kleiner is dan de halve breedte van de sloot, dat lukt niemand. Zijn adviseurs hadden hem moeten behoeden voor het gebruik van de te kleine – financiële – polsstok. Maar het tegendeel gebeurde; de heren adviseurs smeerden hem een lease-polsstok aan. Een stok met een onzekere huurperiode en een te hoge huur.

Aruba heeft maar een vaste bron van inkomsten en dat is het toerisme, zeker nu de Valero definitief is weggevallen. Toerisme kent hoogte- en dieptepunten. De kunst is om die fenomenen op te vangen. Een van de instrumenten om dit te bewerkstelligen is een vaste binding met de toerist. Timesharing is zo’n instrument. Gelukkig heeft Aruba veel timeshare toeristen. Dit moet nog meer versterkt worden.

De droom dat Aruba een handelsdraaischijf kan worden tussen Europa en de zuid-Amerikaanse landen, zal altijd een droom blijven. Zo’n draaischijf heeft vele honderden hoog gekwalificeerde specialisten nodig: juristen, accountants en bedrijfseconomen. Hoog gekwalificeerde specialisten met commercieel bloed. Waar vind je die? Niet op Aruba. Het gemiddelde opleidingsniveau en de attitude van de Arubaan is domweg te laag, het is echter wel voldoende om de toeristische markt te kunnen bedienen.

Aruba moet een voorbeeld nemen aan succesvolle ondernemingen. Die verzetten op tijd de bakens. Bakens verzetten betekent investeringen onder de loep nemen en vaak het inkrimpen van personeel. In vaktermen noemen ze dat: “de lucht er laten uitlopen”. Iedere econoom weet dat bij een ontslag – in economisch onzekere tijden – het inkrimpen van een personeelsbestand (bij de grote bedrijven) van 10 tot 12%, niet lijdt tot lagere productie, maar juist tot hogere productie over de gehele breedte.

De bovenstaande conclusie doet zeker opgeld bij de overheid. Daar barst het van de lucht.

Eman moet de dromen laten dromen. Wakker worden. Aanpakken!

In Nederland is het niet beter, maar daar valt het minder op omdat de afstand tussen bestuur en burger veel groter is. Nederlandse schandalen zijn ook grootschaliger dan eilandschandalen. De Nederlandse overheid kan evenmin met geld omgaan gezien de steeds vrolijk stijgende schuld. Het is dat er goedkoop geleend kan worden anders zou de schuldenstijging meer opvallen. Overal zijn mensen hetzelfde, mensen hebben goede kanten en minder prettige kanten. Ook in Nederland is de chaos groot zeker wat betreft ICT binnen de overheid. Als u het Financieele Dagblad leest kunt u uit de reacties afleiden dat veel erudiete lezers het ook maar een corrupte zooi vinden in Nederland. Slechts een opbeurende gedachte wil mij te binnen schieten: “Onderzoekt alles en behoudt het goede”. Veel Arubanen willen het goede. Maar het goede betekent niet voor iedereen hetzelfde.

Hoe je het ook wendt of keert het zal altijd chaos blijven. De mensen kunnen niet met geld omgaan, tgeveel pastechi’s, teveel reizen enz enz.
Wat dat betr is er geen verschil tussen de eilanden. Het is en blijft een corrupte zooi.

Aruba heeft geen keuze. Daarom is het beter is na te denken over de eigen tekortkomingen voor je begint te schreeuwen over de vermeende tekortkomingen van anderen. Dan kan je jezelf onvoordelig en pijnlijk in een onvoordelige positie oreren. Het geld is op en dat komt door de achtereenvolgende regeringen die teveel uitgaven. De zittende regering heeft dat nog erger gemaakt. De cijfers zijn te vluchtig van aard en worden politiek aangepast. Of de cijfers juist zijn is de vraag. Sommige gegevens zijn al jaren niet gepubliceerd of worden opgehoogd zonder uitleg wie bijvoorbeeld wel en niet als toerist wordt meegerekend. Als er jaarlijks zoveel meer toeristen zijn moeten de inkomsten ook dramatisch zijn gestegen. Dat is niet het geval. Het enige wat dramatisch steeg zijn de schulden en het begrotingstekort. Een echtgeno(o)te met een gat van dergelijke proporties in zijn/haar hand kan een onprettige eis tot echtscheiding tegemoet zien op termijn. Aruba zou enthousiast moeten meewerken. Want als straks alle ambtenaren thuis zitten wegens ingrijpende bezuinigingen kan de overheid ook worden opgeheven. Dat scheelt enorm in de kosten. Bovendien kan dan politiek Nederland met de ondraaglijke verantwoordelijkheid voor het debacle worden belast. Een nadeel kan worden omgezet in een voordeel. Het is daarom onbegrijpelijk dat onze bedachtzame en erudiete premier zo kordaat voordelen in nadelen omzet.

Eman, het weekdier dat met veel bombarie in hongerstaking ging, maar het na 1 week al opgaf omdat hij al snel inzag dat er toch geen eer te behalen viel. Het water staat Aruba aan de lippen en klotst er soms over. Ben blij dat NL nog meehelpt om de zaak weer draaiende te krijgen en zich niet terugtrekt en Aruba in zijn eigen sop laat gaar koken.

Goed besluit van Eman. Had hij veel eerder moeten doen.

Hij heeft er met zijn handelen een chaos van gemaakt. Zijn reputatie is beschadigd. Hij had zijn tijd beter kunnen besteden aan het drinken van een lekker biertje bij zijn onderbuurman; Chaos.