WILLEMSTAD — De Stichting Humanitaire Zorg Curaçao (SHZC) als hoofdeiser, zal samen met de Stichting Schoon Milieu Op Curaçao (Smoc) wederom een gang naar de rechter inzetten met als doel inzage in de milieurapportages van de Isla-raffinaderij en de BOO-energiecentrale.
Dit bevestigt advocate Sandra In ’t Veld desgevraagd.
“Omdat SHZC en Smoc geen respons kregen van het ministerie van Gezondheid, Milieu en Natuur (GMN) op hun rekwest, zien de stichtingen zich nu toch genoodzaakt om naar de rechter te stappen”, aldus de advocate. De stichtingen benadrukken dat er nog geen inzage is geweest in de milieurapportages die zowel door de Isla-raffinaderij als de BOO-energiecentrale conform de hindervergunningen moeten worden ingeleverd bij het GMN-ministerie.
Smoc-voorzitter Peter van Leeuwen licht toe: “Het is werkelijk een grof schandaal dat het ministerie verstoppertje speelt en gewoonweg niet reageert, noch op ons verzoek, noch op dat van de door het gerecht aangewezen deskundigen van de Stichting Advisering Bestuursrechtspraak (StAb) en TNO. Deze deskundigen waren eind maart vanuit Nederland overgekomen. Toen heeft er in aanwezigheid van SHZC en Smoc ook een driedaags administratief onderzoek plaatsgevonden bij de raffinaderij. Hierbij heeft zowel de Isla als de BOO-energiecentrale toestemming verleend aan GMN om de rapportages, die conform de hindervergunning bij het GMN-ministerie worden ingeleverd, aan de deskundigen en ons te verstrekken. Het ministerie weigert tot op de dag van vandaag medewerking te geven en de rapporten worden niet vrijgegeven, terwijl de stukken bij de Milieudienst (de uitvoeringsorganisatie Milieu Natuur Beheer MNB, voorheen de Milieudienst, red.) liggen, die inzage geven in hoeveel door Isla en BOO wordt uitgestoten en bij de bewoners terechtkomt”, aldus Van Leeuwen.
SHZC – die namens 22 bewoners onder de rook optreedt – heeft vorig jaar samen met Smoc beslagen en derdenbeslagen ten laste van onder andere de Isla-raffinaderij gelegd. Het Gerecht in Eerste Aanleg vonniste in oktober 2015 dat deze beslagen opgeheven dienden te worden. Het gerecht toetste vorig jaar slechts de vraag of de dwangsom van 75 miljoen gulden (opgelegd in een eerder vonnis van het hof in 2010) was verbeurd over het jaar 2013. De stichtingen willen nu de vraag beantwoord zien of het door het hof geformuleerde verbod uit 2010 voor normoverschrijding van zwaveldioxide (SO2) door de raffinaderij is overtreden in het jaar 2014, toen de door de overheid gemeten vervuiling weer fors was toegenomen.
‘Gemiste kans’
Van Leeuwen legt verder uit dat het ministerie eind maart ook niet inging op het aanbod van Smoc om met een ‘top-raffinaderij-expert’ die uit Nederland was overgekomen, Paul Deelen, om de tafel te zitten. “Ik zie het als een gemiste kans voor de overheid. De heer Deelen had zich namelijk bereid getoond om uitleg te geven hoe men middels een eenvoudige oplossing, op korte termijn, de uitstoot van giftige en kankerverwekkende stoffen fors kan terugbrengen. Dit door het gebruik van brandstof met een zwavelgehalte van maximaal 1 procent. Het probleem is dat zowel de Isla als de BOO op zwaar vervuilde brandstof draait met een zwavelgehalte van tussen de 2 en 3 procent.” Van Leeuwen licht verder toe dat de Isla door het verbranden daarvan zwaveldioxide in de lucht uitstoot : “20 kiloton en de BOO, die verplicht is om brandstof van de Isla af te nemen, stoot ook 20 kiloton aan zwaveldioxide per jaar uit. Door gebruik te maken van stookolie met 1 procent zwavel in plaats van de brandstof die nu gebruikt wordt, zou onder andere de zwaveldioxide met ongeveer 50 procent afnemen en zou ook de groene aanslag verdwijnen. De kosten voor een dergelijke overstap naar schonere stookolie/brandstof zouden op jaarbasis slechts 26 miljoen dollar zijn. Het milieuprobleem is veel minder complex dan soms wordt voorgesteld.”
Van Leeuwen laat verder weten dat een dergelijke overstap op schonere brandstofverbranding door de overheid kan worden opgelegd. “De overheid kan conform de Hindervergunning de Isla verplichten om brandstof te gebruiken met maximaal 1 procent zwavel. Het probleem is niet complex: de uitstoot nam toe en er moet door de overheid simpelweg gehandhaafd worden op het naleven van de gestelde normen. In de ‘Nota van argumenten’ wordt gesteld dat de overheid middels drie mogelijke opties een terugdringing van de uitstoot kan eisen: door een verminderde productie, door een technisch proces van ‘naschakelen’ te hanteren of door een overstap op schonere brandstof. Dit laatste kan de overheid dus conform de Hindervergunning, die uit ‘97 stamt, eisen. De vervuiling zou dan per direct enorm afnemen, waarmee aan de motie in de Tweede Kamer voldaan zou zijn en een mogelijke aanwijzing voorkomen had kunnen worden. Maar de overheid speelt dus liever verstoppertje, zo lijkt het, en dat kost duizenden bewoners hun gezondheid. Een beschamende vertoning”, aldus Van Leeuwen.
Bron: Amigoe