28 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Amigoe | Media en journalistiek in gedrang in kleine gemeenschap

HomeMediaAmigoe | Media en journalistiek in gedrang in kleine gemeenschap

door Amigoe verslaggever Alex Laclé

Renske Pin - UNESCO masterclass ‘journalistiek en integriteit’ | Foto Renske Pin
Renske Pin – UNESCO masterclass ‘journalistiek en integriteit’ | Foto Renske Pin

ORANJESTAD — “Een cameraman vertelde mij dat hij bijna dagelijks klappen kreeg. Hij vond dat heel normaal. Ik dacht bij mezelf: Ik vind dat helemaal niet normaal.” Het blijkt droevig gesteld met de omstandigheden waaronder de pers, de vierde pijler van de democratie, op Curaçao haar werk moet doen.

Bovendien laat de media kansen onbenut om een bijdrage te leveren aan de lokale democratie. Maar ook op Aruba is de onafhankelijkheid van de pers in het geding, wordt er getwijfeld aan de persvrijheid en zijn de werkomstandigheden voor journalisten verre van ideaal.

Dat blijkt tijdens de lezing ‘Media en Journalistiek in Small Island Developing States: De Curaçaose casus’ op de Universiteit van Aruba donderdagavond. Spreker Renske Pin, communicatiewetenschapper en gepromoveerd in de gedragswetenschappen, vertelt over haar Unesco-onderzoek naar het medialandschap op Curaçao en gaat in gesprek met aanwezigen over de media op Aruba.

Wie zijn eigenlijk de eigenaren van de mediabedrijven? Spelen er bij deze bedrijven bepaalde belangen om nieuws wel of niet te brengen en zo ja, welke belangen zijn dat? Zijn de mediaconsument en de journalist zich bewust van de cruciale rol die de pers in een democratie behoort te hebben?

Het medialandschap in Aruba is, net als op Curaçao, drukbevolkt. Op ruim 100.000 inwoners zijn er in Aruba ongeveer drie tv-stations, ruim twintig radiozenders, een stuk of acht kranten en diverse online nieuwssites. Hoewel Curaçao qua hoeveelheid media vergelijkbaar is, is volgens het onderzoek de pers daar niet in staat om adequaat de rol van waakhond in de maatschappij te vervullen.

De voorbeelden die spreker Pin geeft, krijgen weerklank in de collegezaal van de universiteit. De situatie in Aruba lijkt niet veel beter dan op het zustereiland. De reden voor het onvoldoende functioneren van de pers in Curaçao ligt volgens het onderzoek enerzijds aan een gebrek aan educatie, zowel van de journalisten als de mediaconsument, en anderzijds aan een gebrek aan randvoorwaarden.

Zo worden journalisten, onder meer vanwege een gebrek aan educatie, maar ook door de relatief pittige concurrentie, slecht betaald.

“En een slecht betaalde journalist is kwetsbaar”,

legt Pin uit. Vaak hebben journalisten extra bijverdiensten om rond te kunnen komen. Ook giften in ruil voor gunstige publicaties of het niet brengen van informatie waar de gemeenschap recht op heeft, is één van de risico’s van onderbetaalde journalisten.

Onderzoek is nodig om precies te achterhalen hoe dat in Aruba is gesteld, maar een parallel is zeker te trekken. Randvoorwaarden Bij de lezing is, naast vrijwel de voltallige redactie van Amigoe Aruba, een aantal andere lokale journalisten aanwezig. Zij krijgen diverse vragen voorgelegd:

“Is er een landelijke gedragscode voor journalisten? Is er een vakbond voor journalisten? Is er een Raad voor de journalistiek, waar mediaconsumenten hun klachten kunnen neerleggen in plaats van naar de rechter te moeten stappen? Zijn er maatschappelijke organisaties gericht op media?

Is er een mediawet? Is er regelgeving voor s? Is er toezicht op de inhoud van media en de concentratie van eigenaarschap, vergelijkbaar met het Nederlandse Commissariaat voor de Media? Zijn er redactiestatuten, richtlijnen, ethische codes, openbare jaarverslagen?”

Vrijwel alle vragen worden door de zaal ontkennend beantwoord. Opleiding Pin begon, in opdracht van de nationale Unesco-commissie in Curaçao, een uitgebreid mediaonderzoek in 2013.

Aan de hand van de Media Development Indicators (indicatoren van de ontwikkeling van media) werd het medialandschap in Curaçao onder de loep genomen. Op basis van de resultaten van het onderzoek zijn een reeks aanbevelingen gedaan om de ontwikkeling van de media, vrije expressie, onafhankelijkheid en pluraliteit van het medialandschap te waarborgen.

Een van de aspecten die uit het onderzoek naar voren komt, is dat er in het veld grote behoefte bestaat aan opleidingsmogelijkheden voor journalisten. Als follow-up van dit onderzoek heeft Unesco een Media Capacity Development Programme op Curaçao gefinancierd, speciaal voor personen die in de media werkzaam zijn.

Renske Pin is in gesprek met de Universiteit van Aruba over de mogelijkheden om ook hier Master Classes te organiseren.

Bron: Amigoe

Dit artikel is geplaatst in

2 reacties

  1. Mevr Pin had het niet duidelijker kunnen uitleggen:
    “Zo worden journalisten, onder meer vanwege een gebrek aan educatie, maar ook door de relatief pittige concurrentie, slecht betaald.

    “En een slecht betaalde journalist is kwetsbaar”,

    legt Pin uit. Vaak hebben journalisten extra bijverdiensten om rond te kunnen komen. Ook giften in ruil voor gunstige publicaties of het niet brengen van informatie waar de gemeenschap recht op heeft, is één van de risico’s van onderbetaalde journalisten.”

    Hier is alles mee gezegd, zonder nadere toevoeging.

  2. Een absurde vraagstelling:

    “Is er een mediawet? Is er regelgeving voor s? Is er toezicht op de inhoud van media en de concentratie van eigenaarschap, vergelijkbaar met het Nederlandse Commissariaat voor de Media? Zijn er redactiestatuten, richtlijnen, ethische codes, openbare jaarverslagen?”

    Met de vraag wordt tevens het antwoord gegeven.

    Dit zijn Nederlandse maatstaven. Zou die regelgeving toegepast worden op Curaçao of Aruba, dan is geen enkele media meer levensvatbaar. Binnen hun exploitatie zijn hiervoor géén financiën beschikbaar vanwege de kleinschaligheid.

    De ethische codes die nu standaard zijn, hangen af van tijd, plaats, persoon en politieke voorkeur. Hier valt voor de – welwillende – media nog veel te leren.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties