Statenleden – van coalitie en oppositie – zijn er normaal als de kippen bij om scherpe vragen te stellen aan regering of individuele bewindslieden of op andere wijze de publiciteit te zoeken, maar ook met de nieuwste kwestie rond Gevolmachtigde minister Marvelyne Wiels (PS) houden zij zich muisstil.
Terwijl er genoeg redenen zijn om aandacht te schenken aan de jongste gebeurtenissen bij het Curaçaohuis in Den Haag. Interim-directeur Humphrey ‘Pim’ Senior van het kabinet van de Gevolmachtigde minister spreekt in een brief aan de ministerraad van een ‘zieke organisatie’ en heeft zijn ontslag ingediend uit grote onvrede met het optreden van Wiels; nota bene degene die hem negen maanden geleden voor deze functie aantrok, nadat zij sinds haar aantreden medio 2013 al twee andere directeuren had ‘versleten’.
Senior verwijt Wiels zich naast de politiek-strategische aansturing ook met de dagelijkse bedrijfsvoering te bemoeien en daarmee op zijn stoel te gaan zitten. Zo kan hij niet werken en kan hij in elk geval geen ambtelijke eindverantwoordelijkheid dragen; in wezen de rode draad in alle rapporten over Wiels.
Hoeveel meer druppels zijn er nodig om wat de betreft de regeringscoalitie en de Staten de emmer ten aanzien van het Curaçaohuis, waar Gevmin Wiels de scepter zwaait en waar zich sindsdien incident na incident en misstand na misstand voordoet, te laten overlopen?
Het Statendebat vorig jaar kon nog worden gezien als een laatste kans dat het parlement haar gaf – één Statenlid sprak van een gele kaart. De stemmingen over de moties eindigden nog net niet in het wegsturen van Wiels, maar wel in een duidelijke opdracht aan de toenmalige PS-premier Ivar Asjes om de vinger nauwlettend aan de pols te houden en erop toe te zien dat de aanbevelingen van de diverse rapporten daadwerkelijk zouden worden nageleefd.
Asjes verdween echter zelf van het toneel – hij werd door de Soberano-fractie gedwongen af te treden – en Wiels bleef. Met uiteindelijk óók de instemming van coalitiepartners PAIS, PNP, Sulvaran én met de aan de regeringscombinatie toegevoegde PAR, die aanvankelijk in ruil voor deelname en steun het ontslag van Wiels eiste, maar uiteindelijk genoegen nam met een ‘eigen’ plaatsvervangende Gevmin in Den Haag.
Tegen beter weten in. Want er kwam géén einde aan de problemen en de rust keerde niet terug in het kabinet in Den Haag. Het jongste ‘incident’ met het onmiddellijke opstappen van directeur Senior, de aan de huidige oppositiepartij MAN gelieerde ex-Gevmin, toont dat aan.
Opnieuw is er heibel in het Curaçaohuis met in de hoofdrol Wiels, die – om de aandacht af te leiden – er niet voor schroomt openlijk in de media te spreken over het persoonlijke arbeidsdossier van ambtenaar Senior. Opnieuw is er imagoschade voor Curaçao. En opnieuw steekt de premier in Fòrti, ditmaal Ben Whiteman (PS), zijn kop in het zand en weigert hij elk commentaar.
De verschillende rapportages signaleerden de ernstige tekortkomingen, zoals de overheidsaccountant Soab ten aanzien van de financiën en ook de ombudsman constateerde niet integer gedrag van Wiels. De rechter laakte in een vonnis het ‘kleinerend, vernederend en intimiderend’ optreden van deze Gevmin.
En een nota bene in opdracht van haarzelf opgestelde, door Whiteman overigens bewust voor de Staten geheimgehouden ‘Integrale doorlichting’ van het Curaçaohuis door twee voormalige diplomaten van december 2015, meldt haar laakbare ‘krampachtig hiërarchische’ handelen.
Politieke afwegingen binnen de PS-fractie en binnen de ‘samenwerkende partijen’, allemaal prima. De Gevmin is echter de hoogste en belangrijkste politiek-ambtelijke functionaris in Den Haag die niet zichzelf, maar ruim 150.000 inwoners van Curaçao vertegenwoordigt in Nederland en bij de Rijksministerraad.
Dat móet een degelijk boegbeeld zijn van volstrekt onbesproken gedrag. Iemand zónder een gele kaart, laat staan iemand die eigenlijk al lang een rode kaart verdient.
Bron: Antilliaans Dagblad
@tuna
Ach, Mw Wiels wil graag érg belangrijk zijn. Dat komt waarschijnlijk voort uit een minderwaardigheidscomplex. Dat complex probeert ze te camoufleren met een meerderwaardigheidscomplex. Zo wordt de narcist geboren, die géén inlevingsvermogen heeft.
Bij het Arubahuis loopt er ook zo’n figuur rond die zich “EU-diplomaat” noemt. Als je hem hoort brallen, zakt je broek af. Meneer schermt met een valse titel. Hij is gespecialiseerd in name-dropping en zogenaamde belangrijke functies. Op de keeper beschouwd is het een armzalig mens, zonder vrienden.
Mw Wiels is per saldo ook een armzalig mens. Als ze later in het bejaardentehuis zit, kan ze haar belangrijke diplomatieke carrière met de genoemde heer uit het Arubahuis doornemen. De verzorgers kunnen dan ook eens lachen en concluderen: zo, die twee waren dus in hun jeugd óók al seniel.
Ja, het feit dat Fraudelyne Wiels gewoon laten zitten, net als Stella van Rijn en Romer van de Veiligheidsdienst toont inderdaad aan dat we een bananenrepubliek zijn.
Zelfs de weinige partijen waar ik nog enige achting voor heb: PNP en partij Leeflang kijken met de armen over elkaar de andere kant op.
En van de bange juffrouw Rosaria van Pais hoeven we al helemaal niets te verwachten. Die is denk ik bang dat de dikke Wilsoe op hem komt zitten.
Wederom kan men zich de vraag stellen wat de redden is dat mevrouw Wiels zoveel macht bezit dat de huidige regering en het parlement doet sidderen van angst om actie tegen haar te nemen.
Mevrouw Wiels waarvan menigeen zelden iets had vernomen op het gebied van politiek of bedrijfsleven voor de dood van haar broer. Mevrouw Wiels die als een duveltje uit het doosje verscheen op de dag va de dood van haar broer. Een “persoonlijke” brief van haar broer moest het feit ondersteunen dat hij haar benoemd wilde hebben als gevolmachtigde minister in Den Haag! Tevens vermelde deze brief dat de heer Asjes ministerpresident van Curacao moest worden. Hoeveel macht ken je iemand toe, zelfs na zijn dood, die amper iets voor Curacao heeft betekend.
Hij heeft het toenmalige schandalige kabinet Schotte de gelegenheid gegeven om de bevolking van Curacao uit te lebveren aan de mafia. Twee jaar lang heeft hij gedreigd en gescholden op de regering Schotte zonder ook maar een keer daadwerkelijke actie te ondernemen. Toen het cabinet Schotte viel wist de heer Wiels dat hij als een blad aan de boom moest draaien om zo ervoor te zorgen dat zijn partij de PS aan de macht kon blijven. hoe hypocrite kan men zijn?
Maar dit stukje moet eigenlijk over Marvylin Wiels gaan. Een figuur uit een “Drei grosschen” opera die er daadwerkelijk voor zorgt dat niet alleen zij maar ook de huidige regering en de Staten worden gezien als clowns en Curacao als een bananenrepubliek.
Het wordt tijd om als geinteresseerde bevolking, middels genoeg handtekeningen een referendum af te dwingen waarin de mening van de bevolking wordt gevraagd in de kwestie Marvylin Wiels.
Wie neemt het voortouw??
Zo lang duurt het allemaal niet meer. Maak je niet druk.
¡Da tiempo al tiempo!
De vlag welke ons “consulaat” siert is gewijzigd heb ik vernomen, de sterren zijn vervangen door bananen, de kleur was al de juiste. Moet zeggen toen ik het hoorde dat het wel past bij ons land. Onze eigen regering laat toe dat we telkens maar weer voor joker worden gezet, de nieuwe symbolen in de vlag geven dat heel goed aan.