Persbericht Sulvaran & Peterson en Eustatius

`’Bij beschikking van 20 mei 2014 heeft de Raad van Toezicht op de advocatuur ons wrakingverzoek tegen rechter Maroeska Scholte afgewezen.

Oók deze beschikking bewijst dat de lokale rechtspraak zich op een hellend vlak bevindt en kennelijk geen zelf reinigend vermogen is aangemeten. De door ons aangereikte feiten zijn in deze beschikking volledig verdraaid.

Voor ons blijft volledig onbegrijpelijk hoe een rechter, een beschikking in strijd met de feitelijke waarheid, dus vals, kan opmaken, deze ondertekent en laat betekenen. Dat ook de Raad van Toezicht vervolgens aanneemt dat slechts van het begaan van een ‘menselijke vergissing’ sprake is, gaat er bij ons, als rechtsgeleerden, niet in.

Dat mag men maar iemand anders gaan wijsmaken. Wat wij zeer ernstig vinden, is het feit dat de beschikking van de Raad van Toezicht, met als voorzitter een rechter, die lid is van het hof, namelijk Froukje Lourens, en het tweetal advocaten dat daar tevens lid van is, namelijk Mayesi Hammoud en Richard Pols, geloof het of niet, regelrechte feitelijke onwaarheden in hun wrakingsbeslissing opnemen.

Zo staat in de beschikking van de wrakingkamer van de Raad van Toezicht te lezen dat de betreffende verdachte van toen, na de “fout” van de gewraakte rechter Maroeska Scholte, in vrijheid werd gesteld. Deze overweging mist elke feitelijke grondslag. Deze is absoluut niet waar en kan niet anders bedoeld zijn dan om opzettelijk de ‘foute’ beschikking van Scholte te bagatelliseren. Om dus ten onrechte de indruk te wekken dat het allemaal meevalt. Dit is een uit de duim gezogen verzinsel van de Raad van Toezicht.

De werkelijkheid is dat de verdachte in kwestie juist niet op vrije voeten werd gesteld, omdat de Officier van Justitie, op aangeven van rechter Maroeska Scholte, een nieuwe vordering heeft ingediend, zodat de verdachte toch kon worden vastgehouden.

Uiteindelijk is de verdachte na ongeveer een maand vrijgekomen en dat was niet aan rechter Maroeska Scholte te danken. Aan haar was juist te wijten dat de verdachte al die tijd onrechtmatig bleef zitten. Vrijheid bekwam de achteraf ook nog onschuldig gebleken verdachte na een lange strijd met interventie van het hof.

Deze keer zijn twee beroepsgenoten betrokken bij het bewust opnemen van onjuiste feitelijkheden in een beschikking. In juridische vaktaal heet dit niets anders dan valsheid in geschrifte of zal ook dit een menselijke vergissing van drie tuchtrechters zijn? Dat ook nog twee ‘advocaten’ meedoen met deze valsheid tegen drie collega’s advocaten, zegt genoeg over de prioriteiten en is typerend voor de rechtspleging in Curaçao.

Foute rechters moeten ten koste van alles worden afgeschermd. De valse schijn ophouden dat juist wij het pertinent bij het onjuiste eind hebben moet hoe dan ook worden opgehouden. Wij hebben dan ook geen enkel vertrouwen dat de Raad van Toezicht onze zaak op een rechtvaardige manier zal behandelen, zeker niet door rechter Maroeska Scholte.

Anders dan de President van het hof publiekelijk ook nog heeft verkondigd, kan tegen de beslissing van de wrakingkamer geen appel of cassatie worden ingesteld.

De wrakingkamer van de Raad van Toezicht benadrukt in navolging van rechter Maroeska Scholte dat het niet gaat om de valsheid in geschrifte plegende rechter, maar om de wijze waarop Sulvaran zich heeft uitgelaten.

Wij zien dat gesteund door de rechtspraak van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens duidelijk anders. De een kan namelijk niet los worden gezien van de ander. Het moge meer dan duidelijk zijn dat wij onder deze omstandigheden er geen enkel vertrouwen in hebben dat de Raad van Toezicht de klacht tegen ons op eerlijke en rechtvaardige wijze zal kunnen behandelen.

Sulvaran & Peterson en Eustatius

Bron: E Korant Verídiko II